Ο Απόλλων στην Πελοπόννησο: Εικονογραφικά σημειώματα

Résumé Fr En El

Comme en attestent les sources archéologiques et historiques, Apollon est l’un des dieux les plus prisés de l’Antiquité grecque. Toutefois, si Pausanias signale les nombreux sanctuaires et fêtes qui lui sont consacrées dans le Péloponnèse, force est de constater qu’il est moins représenté sur les monnaies que d’autres divinités (comme Asclépios) ou héros locaux. Il en fut ainsi à l’époque grecque et il en sera de même à l’époque romaine quand peu d’empereurs, dont le portrait orne le droit, seront associés, au revers, avec Apollon. Auguste et les Julio-Claudiens le feront à peine figurer sur leurs monnaies. À l’inverse, les Sévères le représentèrent sur leurs frappes en bronze, en s’inspirant de certaines statues de culte du dieu. Nous nous efforçons de comprendre les raisons du choix des types, tout en soulignant les ressemblances et les différences entre les époques grecque et romaine.

Apollo is one of the deities most worshipped in the ancient Greek world, as archaeological and historical sources testify. Although Pausanias mentions many temples and festivals in his honour throughout the Peloponnese, it has to be said that Apollo is less represented on the coins than other deities (such as Asclepius) or local heroes. This trend was especially evident during the Greek period, but it also survived in the Roman Imperial era. Few emperors combined their portrait on the obverse with the reverse type of Apollo. Whereas Augustus and the Julio-Claudii ignored the coin types representing Apollo almost completely, the Severans chose them as reverse types on their bronze issues. These types seem to reproduce some cult statues of the god. We will endeavour to outline the main theme by comparing the Greek and Roman experience in the Peloponnese, seeking analogies and differences, but also the reasons for choosing the various iconographic types.

Ο Απόλλων, όπως αποδεικνύεται από τις ιστορικές και αρχαιολογικές πηγές, είναι από τις πιο αγαπητές θεότητες του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Σε αντιδιαστολή, όμως, με την πληθώρα των ναών και εορτών των αφιερωμένων στο θεό σε όλη την Πελοπόννησο, όπως αναφέρει ο Παυσανίας, η νομισματική παρουσία του Απόλλωνα είναι μικρότερη από άλλες θεότητες (Ασκληπιός) και τοπικούς ήρωες. Η τάση αυτή της αρχαίας περιόδου επιβιώνει και κατά τους ρωμαϊκούς αυτοκρατορικούς χρόνους, με λίγους αυτοκράτορες να συνδέουν το πορτραίτο τους (εμπρόσθια όψη) με την παράσταση του