Se mettre à table au xviiie siècle

Résumé Fr En El

Les manuels de savoir-vivre, les Chréstoéthies, parus au xviiie et au xixe siècle s’adressent au large public composé par des couches sociales montantes. Leurs auteurs suivent l’esprit des « moralistes » du siècle qui veulent donner des principes à leur conduite. Ils cherchent aussi à élaborer une éthique nouvelle conforme à l’esprit des siècles afin d’intégrer dans l’esprit de l’hellénisme les codes de civilité et la connaissance des bons usages d’une société, dont les manières de table. Cette communication se propose d’étudier ces sources de codification des manières pour comprendre les implications socio-culturelles et idéologiques dans l’évolution des mœurs de table.

The manuals containing rules of courteous behavior and morals, the Chrestomathies, published during the 18th and 19th centuries targeted a wide public consisting of the rising social classes. Their authors were seeking to elaborate on a new ethic that complied with the spirit of their time. But is also a matter of integrating in the Greek mentality the codes of manners and politeness, including the table manners.This paper proposes to examine the chapter of Cesarius Dapontes’s Chrestomathy dedicated to table manners in order to understand the sociocultural and ideological evolution throughout the rules of etiquette.

Τα εγχειρίδια εθυμοτυπίας, οι Χρηστοήθειες, οι οποίες εκδόθηκαν κατά το 18ο και το 19ο αιώνες απευθύνονται σε ένα ευρύ κοινό από τις καινούργιες τάξεις σε άνοδο. Οι συγγραφείς τους θέλουν να ακολουθούν το ιδανικό των ηθηκολώγων του αιώνα, να ρυθμίζουν τη ζωή με κανόνες. Ταυτόχρονα θέλουν να μεταφέρουν στην ελληνική νοοτροπία τους κανόνες ευγένειας μαζί με τους καλούς τρόπους του τραπεζιού.Αυτό το άρθρο εξετάζει το κεφάλαιο της Χρηστομάθειας του Καισαρείου Νταπόντε αφιερωμένο στους καλούς τρόπους στο τραπέζι μέσα από τους οποίους εξετάζουμε τις κοινωνικές και πολιτισμικές εξελίξεις στην "καθ'ημάς Ανατολή".