13 novembre 2017
Ce document est lié à :
https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/jhv [...]
Copyright (c) 2017 E. PETRIDOU (Ε. ΠΕΤΡΙΔΟΥ), R. FARMAKI (Ρ. ΦΑΡΜΑΚΗ), A. F. KOUTINAS (Α.Φ. ΚΟΥΤΙΝΑΣ)
PETRIDOU (Ε. ΠΕΤΡΙΔΟΥ) E. et al., « Νεότερα δεδομένα πάνω στην ταξινόμηση του Staphylococcus intermedins », eJournals, ID : 10670/1.2bmzo8
To 1976, ο Staphylococcus intermedius απομονώθηκε για πρώτη φορά από περιστέρια, σκύλους, λουτρεόλη και άλογα. Μέχρι πρόσφατα, η πλειονότητα των πηκτάση θετικών σταφυλόκοκκων, που απομονώνονταν από ζώα και κυρίως απόσκύλους και γάτες, χαρακτηρίζονταν ως S. intermedius. Ο μικροοργανισμός αποτελεί μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του δέρματος διαφόρων ειδών ζώων, ενώ εμπλέκεται σε λοιμώξεις του σκύλου και της γάτας. Μέχρι σήμερα, εκτός από τον S. aureus,είναι γνωστά 6 είδη σταφυλόκκοκου θετικού στην πηκτάση S. intermedius, S. schleifen subsp. coagulans, S. hyicus, S. lutrae, S.delphini και S. pseudintermedius. Τα τέσσερα είδη, εκτός δηλαδή από τον S. hyicus και τον S. lutrae, παρουσιάζουν ομολογία πάνω από 99% κατά την αλληλοΰχιση του 16S rRNA γονίδιου τους, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η διαφοροποίηση τους.Επιπλέον, η βιοχημική διαφοροποίηση των στελεχών S. intermedins, S. delphini και S.pseudintermedius με τα διαθέσιμα εμπορικά κιτ είναι αδύνατη αφοΰ δεν μπορούν να διαφοροποιήσουν τον S. pseudintermedius και τον S. delphini. Έχει αποδειχθεί ότι στελέχη που έχουν ταυτοποιηθει βιοχημικά ως S. intermedins αποτελούν 4 διαφορετικά είδη: S. intermedins, S. pseudintermedius και S.delphini ομάδα A και Β, από τις οποίες η Β πιθανώς να αποτελεί νέο είδος. Το 2009, αναπτύχθηκε μια νέα, γρήγορη, αξιόπιστη και οικονομική PCR-RFLP, που βασίζεται στην ανίχνευση του ptaγονίδιου (με βάρος: 320bp) και είναι ικανή να διακρίνει τα στελέχη που συγκροτούν την ομάδα SIG (Staphylococcus intermedius Group).