Hito Steyerl. Cyfrowy realizm i praca muzeum

Résumé Pl En

Artykuł jest interpretacją wybranych prac i tekstów Hito Steyerl, współczesnej artystki niemieckiej. Autor odwołuje się do pojęcia realizmu w wersji zaproponowanej przez Nicolasa Bourriauda i koncepcji wzbogacania rzeczy autorstwa Luca Boltanskiego i Arnauda Esquerre’a, by pokazać, że praktykę Steyerl charakteryzuje wyjątkowa relewantność: zdolność do tematyzacji problemów współczesności. Jej dzieła nie tylko wyjątkowo trafnie odnoszą się do problemów związanych z funkcjonowaniem wizualności w epoce cyfrowej, ale także do działania instytucji muzealnych i galeryjnych jako procesu wzbogacania rzeczy kluczowego dla logiki kapitalizmu w epoce poprzemysłowej.

Leśniak presents an interpretation of selected works and texts by contemporary German artist Hito Steyerl. Drawing on Nicolas Bourriaud’s version of the concept of digital realism and the notion of enrichment proposed by Luc Boltanski and Arnaud Esquerre, Leśniak demonstrates that Steyerl’s practice is characterised by an exceptional ability to thematise current problems. Her works are not only extremely relevant in the way they refer to problems related to the mechanisms of visuality in the digital age, but also in the way they tackle the functioning of institutions – museums and galleries – as a process of enrichment that is key to the logic of capitalism in the post-industrial era.