Na placu. Widma przestrzeni

Résumé Pl En

Odwołując się do dekonstrukcyjnej lektury Platońskiej filozofii przestrzeni, autor odsłania ścisły związek między przestrzennością a spektralnością. Właściwie pojęta przestrzeń okazuje się wymiarem subwersywnym, który tyleż użycza miejsca zjawiskom, co przeobraża je w zjawy. Ustalenie to nabiera szczególnego znaczenia w odniesieniu do przestrzeni miejskiej, którą autor analizuje odwołując się do teoretyków geografii takich jak Edward Soja oraz Steve Pile, a także do perspektywy psychoanalitycznej. Analiza ta ulega następnie komplikacji w zderzeniu ze szczególnym punktem zagęszczenia widm na mapie Warszawy, jakim jest Plac Grzybowski, ujmowanym przez pryzmat opisów zaczerpniętych z prozy Mirona Białoszewskiego.

Examining deconstructionist readings of Plato’s philosophy of space, Lipszyc reveals the close relationship between spatiality and spectrality. Space, properly understood, turns out to be a subversive dimension that provides room for phenomena even as it transforms them into apparitions. This statement becomes particularly significant in relation to urban space, which Lipszyc analyses with reference to geography theorists such as Edward Soja and Steve Pile, as well as with reference to the psychoanalytical perspective. This analysis is then complicated in the confrontation with a particular point on the map of Warsaw, namely Plac Grzybowski, a point where spectres are dense, as described in the prose of Miron Białoszewski.