Σησαμοειδίτιδα του ίππου: Αναφορά σε ένα κλινικό περιστατικό Equine Sesamoiditis: Report on one case El En

Résumé El En

Σησαμοειδίτιδα είναι η φλεγμονή των σησαμοειδών οστών της πρώτης φάλαγγας. Η αιτιοπαθογένεια της νόσου παραμένει αδιευκρίνιστη, ενώ για την αντιμετώπιση της έχουν προταθεί διάφορα θεραπευτικά πρωτόκολλα. Στην εργασία αυτή παρουσιάζεται περίπτωση ίππου φυλής Dutch Warmblood, ηλικίας 16 ετών,με σησαμοειδίτιδα του δεξιού πρόσθιου άκρου. Αρχικά ο ίππος παρουσίαζε χωλότητα (3/10) του δεξιού πρόσθιου άκρου με θετική δοκιμασία κάμψης του περιφερικού τμήματος του άκρου και οίδημα του κυνήποδα. Μετά το θετικό αποτέλεσμα της άνω παλαμιαίας αναισθησίας έγινε ακτινολογικός έλεγχος και διαπιστώθηκαν πολλαπλές ακτινοδιαυγείς εστίες κατά μήκος της οπίσθιας επιφάνειας των σησαμοειδών οστών της πρώτης φάλαγγας και ελάχιστη παραγωγή νέου οστίτη ιστού στη βάση των οστών αυτών. Κατά την υπερηχοτομογραφική διερεύνηση του άκρου ο σύνδεσμος αναρτήρας του κυνήποδα και οι κάτω σησαμοειδικοί σύνδεσμοι δεν εμφάνισαν παθολογικά ευρήματα. Χορηγήθηκε φαινυλοβουταζόνη (4mg/kg ενδοφλεβίως S.I.D.) επί 5 ημέρες και συστήθηκε ανάπαυση του ίππου επί 15 ημέρες. Κατά την επανεξέταση του 3 μήνες μετά από την αρχική εξέταση με τον ακτινολογικό έλεγχο του κυνήποδα αναδείχθηκαν οι ίδιες με το παρελθόν αλλοιώσεις. Από τηνυπερηχοτομογραφική εξέταση, όμως, διαπιστώθηκε διόγκωση κατά 50% του έξω κλάδου του συνδέσμου αναρτήρα του κυνήποδα και απώλεια του περιγράμματος του. Επίσης, διαπιστώθηκαν ανηχογενείς περιοχές σε αυτόν, καθώς και η παρουσία επασβεστώσεων, ιδίως στην κατάφυσή του. Για την αντιμετώπιση της τοπικής φλεγμονής χορηγήθηκε και πάλι φαινυλοβουταζόνη (4mg/kg ενδοφλεβίως S.I.D.) επί 10 ημέρες, έγινε τοπική υδροθεραπεία με ψυχρό νερό και συστήθηκε ανάπαυση του ίππου επί 30 ημέρες. Στο τέλος της χρονικής αυτής περιόδου η τοπική φλεγμονή είχε υποχωρήσει πλήρως. Για την αντιμετώπιση των χρόνιων πλέον αλλοιώσεων των σησαμοειδών και του συνδέσμου αναρτήρα του κυνήποδα εφαρμόστηκε εκδορίο (TWYDIL Liquid Blister®). Ο ίππος παρέμεινε στο στάβλο για ακόμη τρεις εβδομάδες και πεταλώθηκε με ειδικό ορθοπεδικό πέταλο (κλειστό ωοειδές με ανασηκωμένες πτέρνες και κεκλιμένο πρόσθιο τμήμα). Στη συνέχεια συστήθηκε προοδευτική επάνοδος του ίππου στην εργασία.

Sesamoiditis is the inflammation of the proximal sesamoid bones. The aetiopathogenesis of sesamoiditis is still open to discussion, while several therapeutic protocols have been put forward. This study presents the case of a l6year-old Dutch Warmblood gelding with sesamoiditis of the right forelimb. A right forelimb lameness (3/10), with a positive lower limb flexion test (5/10) was noted, and enlargement of the soft tissues of the right fore fedock. Based on the positive low four point nerve block, radiographic examination of the fedock revealed the presence of numerous radiolucent areas along the palmar aspect of the sesamoidean bones, but only minimal new bone formation on its base. An ultrasonographic evaluation of the suspensory ligament and the distal sesamoidean ligaments was made, something which did not detect any abnormalities. Phenylobutazone (4mg/kg i.v. SID) was administered for five days and, also, local hydrotherapy with cold water was used and the horse was given a 15- day box rest. The horse was re-examined three months following the initial inspection. The radiographic examination of the fetlock showed the same lesions with the initial examination. The second ultrasonographic evaluation, though, showed enlargement by 50% of the lateral branch of the suspensory ligament with loss of the normal outline. Moreover, anechoic areas were noted within the branch with calcification at its insertion site. To address the inflammation phenylobutazone (4mg/kg i.v.) was administered for ten days and, also, local hydrotherapy with cold water was used. Box-rest for 30 days was recommended. In the end of this period there was no inflammation in the fetlock region. A blister (TWYDIL liquid blister®) was used in order to resolve the chronic inflammation of the suspensory apparatus. The horse was then given three weeks of box rest and received correcting shoeing (egg- bar shoe with elevated heels and rolled- toe). It was then put in a gradually increasingexercise program.