Émile Verhaeren concepteur de son oeuvre poétique

Résumé En Fr Nl

Emile Verhaeren qualifies as an example of a writer who conceived his oeuvre in a consequent manner. He went through two editorial experiences to achieve this, which continued to exist alongside each other and proved complimentary in the end. First, he compiled poetry collections in function of the aesthetic publication quality guaranteed by his publisher Edmond Deman. Later he conceived his oeuvre in the light of a global evolution and in full installments, from the moment Mercure de France started the republication of his work. Striking is the way in which Verhaeren complemented the editorial possibilities with the urgency of his poetic expression. Rather than keeping both publishers as friends by furnishing them equal parts of his production, Verhaeren stressed the extent to which his poetic oeuvre (had) followed a consistent line of ongoing development through four literary phases. He did so both when editing the reworked and regrouped editions of his earlier collections as when creating future collections.

Émile Verhaeren est l’exemple type d’un poète qui a conçu son oeuvre de façon conséquente. Dans la réalisation de ce projet, deux expériences ont été fondamentales qui ont fini par subsister côte à côte jusqu’à se compléter. Verhaeren a commencé par composer des recueils en fonction de la qualité esthétique de publication que lui garantissait son éditeur belge Edmond Deman. Puis il a constitué une oeuvre dans son évolution globale et par pans entiers à partir du moment où le Mercure de France a commencé à le rééditer. Ce qui frappe toutefois est le mode de conciliation qu’il a découvert entre les possibilités éditoriales et les besoins d’expression poétiques. Non pas tant par le fait d’avoir ménagé ses deux éditeurs en leur réservant chacun une part quasiment égale de sa production. Mais par le fait d’être parvenu, aussi bien dans le remaniement et le regroupement de ses recueils du passé que dans le développement de ses recueils à venir, à souligner avec insistance que son oeuvre poétique à la fois avait suivi et poursuivait une ligne directrice consistant à traverser quatre périodes d’écriture successives.

Emile Verhaeren geldt als voorbeeld van een schrijver die zijn oeuvre op een consequente manier heeft geconcipieerd. Om dit te verwezenlijken, heeft hij twee editoriale ervaringen opgedaan die naast elkaar zijn blijven bestaan et uiteindelijk complementair zijn gebleken. In de eerste plaats heeft hij dichtbundels samengesteld in functie van de esthetische kwaliteit van publicaties die zijn uitgever Edmond Deman hem waarborgde. Nadien heeft hij zijn oeuvre geconcipieerd met het oog op een globale evolutie en in volledige delen, vanaf het ogenblik dat de Mercure de France zijn werk is beginnen heruitgeven. Wat echter opvalt is de wijze waarop Verhaeren de editoriale mogelijkheden heeft verzoend met de noodzaak van zijn poëtische expressie. Niet zozeer door zijn twee uitgevers te vriend te houden door elk van hen eenzelfde aandeel van zijn productie toe te vertrouwen. Maar door zowel in de herwerking en de hergroepering van zijn vroegere bundels als in de creatie van zijn toekomstige bundels, de nadruk te leggen in welke mate zijn poëtisch oeuvre eenzelfde lijn had gevolgd en nog steeds volgde, die erin bestond zich te ontwikkelen doorheen vier opeenvolgende schrijfperiodes.