Fragments d’histoire II : la vaisselle de table et du quotidien à Nicosie au lendemain de la conquête ottomane

Résumé Fr El En

Les céramiques présentées ici proviennent de quatre dépôts scellés sous une maison de Nicosie et vidés en 1948. Ces fosses, au remplissage homogène, contenaient des cruches, des marmites, des poêlons et de la vaisselle de service produits à Chypre, de rares importations anatoliennes ou balkaniques et une belle collection de vaisselle de table de Ligurie, de Toscane, de Vénétie et d’Émilie-Romagne. Cette dernière, bien datée, permet d’attribuer le contenu des dépotoirs au dernier quart du xvie‑première moitié du xviie s. Une ébauche de chronotypologie peut donc être établie pour les céramiques des ateliers de Lapithos, de Nicosie et du Troodos, très mal connues pour cette période. La confrontation des sources écrites, faisant état de la prise de la ville par les Ottomans en 1570 et des années qui suivirent, avec cette exceptionnelle source archéologique montre que la vie quotidienne avait sans doute repris un cours normal dès le début du xviie s.

Σπαράγματα ιστορίας ΙΙ: η επιτραπέζια και η καθημερινή κεραμική στη Λευκωσία την επαύριο της οθωμανικής κατάκτησης.Η κεραμική που παρουσιάζεται εδώ προέρχεται από τέσσερις κλειστούς αποθέτες κάτω από ένα σπίτι της Λευκωσίας, που ανασκάφηκαν το 1948. Οι αποθέτες αυτοί, με το ομοιογενές γέμισμα, περιείχαν κανάτες, χύτρες, τηγάνια και επιτραπέζια σκεύη, που παρήχθησαν στην Κύπρο, ελάχιστα εισηγμένα σκεύη από την Ανατολή ή τα Βαλκάνια και μια ωραία συλλογή επιτραπέζιας κεραμικής από την Λιγουρία, την Τοσκάνη, το Βένετο και την Αιμιλία Ρομάνα. Τα τελευταία αυτά σκεύη, καλά χρονολογημένα, επιτρέπουν να χρονολογήσουμε το περιεχόμενο των αποθετών στο τελευταίο τέταρτο του 16ου και στο πρώτο μισό του 17ου αι. Μπορεί λοιπόν να προταθεί μια πρόχειρη χρονοτυπολογία για την κεραμική των εργαστηρίων της Λαπίθου, της Λευκωσίας και του Τροόδους, που είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη για την εποχή εκείνη. Η αντιπαραβολή των γραπτών πηγών, που αναφέρονται στην κατάκτηση της πόλης από τους Οθωμανούς του 1570 και στα χρόνια που ακολούθησαν, με αυτήν τη σπάνια αρχαιολογική ανακάλυψη δείχνει ότι η καθημερινή ζωή είχε αναμφίβολα επιστρέψει στην κανονικότητα ήδη από τις αρχές του 17ου αι.

Fragments of history II: tableware and everyday ceramics in Nicosia in the aftermath of the Ottoman conquest.The pottery presented here was found in four sealed deposits under a house excavated in 1948 in Nicosia. These pits, with a homogeneous filling, contained: jugs, cooking pots, frying pans and bowls made in Cyprus; ceramics produced in Anatolian and Balkan workshops; and a fine collection of tableware from Liguria, Tuscany, Veneto and Emilia Romagna. The Italian imports, well dated, allow us to assign the assemblages to the last quarter of the 16th – first half of the 17th c. A draft of chronotypology can be established for the local production of Lapithos, Nicosia and Troodos, largely unknown for this period. Cross-referencing the written sources reporting the capture of the city by the Ottomans in 1570 and the following years with this exceptional archaeological source shows that everyday life probably returned to normal at the beginning of the 17th century.