Materia to podstawa. Relacje, reakcje i eksperymenty

Résumé Pl En

Punktem wyjścia do rozmowy z Joanną Rajkowską jest nowy projekt artystkiSamobójczynie (2016) oraz sprawczość oddziaływania obrazu na widza. Rajkowska sugeruje konieczność nie tylko racjonalnego, ale też wrażeniowego i afektywnego odbioru i opisu sztuki współczesnej. Poruszane są problemy relacyjności, materialności i cielesności jako istotnych aspektów procesu twórczego. Artystka porównuje swoją pracę do działania „sejsmografu”, czyli wyczuwania energii przestrzeni, które domagają się artystycznej interwencji. Mowa o warsztacie artysty, zaangażowaniu, krytyce partycypacji oraz krytyce nauki jako narzędzia artystycznego. Dyskutowane są następujące projekty Rajkowskiej:Samobójczynie, Pozdrowienia z Alei Jerozolimskich, Nigdy nie będę papieżem. Nigdy nie będę Andy Warholem, Benjamin w Konyi, Dotleniacz, Pasaż Róży, Trafostacja.

The point of departure for this interview is the new project Suicidal Women (2016) by the visual artist Joanna Rajkowska, as well as the question of how the image impacts the viewer. For Rajkowska, the reception and description of contemporary art needs to be not merely rational but also based on impression and affect. The interview touches on questions of relationality, materiality and embodiment as essential aspects of the creative process. Rajkowska compares her work to the functioning of a ‘seismograph’ – being sensitive to the energy of spaces that demand artistic intervention. Other topics include the artist’s method and tools, her engagement, her critique of participation and of academic training as an artistic tool. The following works by Rajkowska are discussed: Suicidal Women, Greetings from Jerusalem Avenue, I Will Never Be a Pope. I Will Never Be Andy Warhol, Benjamin in Konya, Oxygenator, Rosa’s Passage, Trafostationtion