«Non, je ne suis pas fier d’être le Premier magistrat de la “Justice Militaire”». Le Journal de guerre de Jules Wellens (1914-1918)

Résumé En Fr Nl

Jules Wellens (1853-1932) was appointed to the presidency of the Military Court -the highest court of the Belgian military justice -in 1913. One year later, the outbreak of the First World War radically changed his destiny. From the first days of the war, as he began to follow the retreat of the army, the magistrate began writing a diary, a copy of which is kept in the National Archives of Belgium. For more than three years, he described his daily life marked by the suffering of a man separated from his loved ones and his fight to improve the functioning of the military justice. In permanent struggle with the Auditor General and some of the army commanders, Wellens managed, however, to profoundly change the way Belgian military Justice worked. This makes the excerpts of this rare testimony all the more interesting, since this exceptional source highlights the unfairly forgotten fight of a courageous magistrate.

Jules Wellens (1853-1932) fut nommé à la présidence de la Cour militaire -la plus haute juridiction de la Justice militaire belge -en 1913. Un an plus tard, l’éclatement de la Première Guerre mondiale changea radicalement son destin. Dès les premiers jours de la guerre, alors qu’il commença à suivre la retraite de l’armée, le magistrat débuta la rédaction d’un journal intime dont une copie repose aux Archives générales du Royaume. Durant plus de trois ans, il y décrivit un quotidien marqué à la fois par la souffrance d’un homme séparé de ses proches et son combat pour améliorer le cours de la Justice militaire. En lutte permanente avec l’Auditeur général et une partie des chefs de l’armée, Wellens réussit toutefois à profondément modifier le fonctionnement de la Justice militaire belge. Les extraits de ce témoignage rare n’en sont que plus intéressants et permettent de sortir de l’ombre le combat injustement oublié d’un magistrat courageux.

Jules Wellens (1853-1932) wordt in 1913 benoemd tôt voorzitter van het Krijgshof, het hoogste rechtsorgaan van het Belgisch militair gerecht. Een jaar later schudt het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog zijn levensloop helemaal door elkaar. In het zog van het leger op terugtocht begint de magistraat vanaf de eerste oorlogsdagen een dagboek te schrijven waarvan een kopie wordt bewaard in het Algemeen Rijksarchief. Gedurende meer dan drie jaar beschrijft hij zijn dagelijks leven, getekend door het lijden van een man gescheiden van zijn geliefden en door zijn strijd om de militaire rechtsgang te verbeteren. Ondanks voortdurende conflicten met de Auditeur-generaal en een deel van de legerleiding slaagt Wellens erin om de werking van de Belgische militaire justifie bij te schaven. Het maakt de passages van deze uitzonderlijke getuigenis alleen maar interessanter : ze belichten het ten onrechte vergeten gevecht van een moedig magistraat.