‘Et Skriftsprog gjør sig ikke selv’. Metacommentaar op het taalplanningsproces in Vlaanderen en Noorwegen in de 19e eeuw ‘van binnenuit’: Den Ny-Norske Sprog- og Nationalitetsbevœgelse (1877) van Arne Garborg als casestudy

Résumé En Fr Nl

‘ Et Skriftsprog gjør sig ikke selv’. Meta-comments on the language planning process in 19th century Flanders and Norway : Arne Garborg’s Den Ny-Norske Sprog-og Nationalitetsbevægelse (1877) as a casestudy The research presented in this article is part of a larger comparative sociolinguistic project on the history of the language standardization of Norwegian (in Norway) and Southern Dutch (in Flanders) during the long 19th century (1794-1917). I discuss the views of Arne Garborg (1851-1924), one of the foremost Nynorsk-defenders in the language debate. This Norwegian author published a programmatic collection of essays, entitled Den ny-norske sprog-og nationalitetsbevægelse : Et forsøg paa en omfattende redegjørelse, formet som polemiske sendebreve til modstræverne (1877). In this work he systematically presents his views on language planning processes, both as a general principle and applied to the Norwegian case. Garborg also introduces a comparative European perspective in his discussion. Garborg’s comparison of the Norwegian and Belgian language struggle will be discussed in detail. This article presents a selection and an analysis of the language planningrelated sections in Den ny-norske sprog-og nationalitetsbevægelse, but also tries to discuss these views in the light of present-day insights in the linguistic historiography of Norwegian and Southern Dutch. We finally try to connect Garborg’s views to present-day language planning theories.

‘ Et Skriftsprog gjør sig ikke selv’. Commentaire méta-linguistique sur la planification linguistique au cours du 19ième siècle en Flandre et au Norvège. Le cas de Den Ny-Norske Sprog-og Nationalitetsbevægelse (1877) d’Arne Garborg. Les données présentées dans cet article font partie d’un projet sociolinguistique comparant la standardisation du norvégien (en Norvège) et du néerlandais (en Flandre) au cours du long 19ième siècle (1794-1917). L’auteur norvégien Arne Garborg (1851-1924) fut un des principaux défendeurs du Nynorsk dans ce débat linguistique. Sa collection d’articles intitulée Den ny-norske sprog-og nationalitetsbevægelse : Et forsøg paa en omfattende redegjørelse, formet som polemiske sendebreve til modstræverne (1877) présente une synthèse des ses points de vue concernant les principes de la planification linguistique, appliqués au cas norvégien. Introduisant une dimension comparative et européenne dans ses analyses, Garborg compare les conflits linguistiques au Norvège et en Belgique. Les écrits de Garborg seront ensuite comparés avec des analyses plus récentes portant sur l’historiographie linguistique du norvégien (en Norvège) et du néerlandais (en Flandre), ainsi que sur les théories de la planification linguistique en général.

‘ Et Skriftsprog gjør sig ikke selv’. Metacommentaar op het taalplanningsproces in Vlaanderen en Noorwegen in de 19e eeuw ‘ van binnenuit’ : Den Ny-Norske Sprog-og Nationalitetsbevægelse (1877) van Arne Garborg als casestudy In het kader van een breder sociolinguïstisch onderzoeksproject dat de taalstandaardiserings-geschiedenis van het Noors en zuidelijk Nederlands in Vlaanderen tijdens de lange 19e eeuw (1794-1917) vergelijkt, spitst dit artikel zich toe op de visie van één van de belangrijkste Nynorskvoorstanders in het taaldebat. De Noorse auteur Arne Garborg (1851-1924) stelde in zijn programmatische essaybundel Den ny-norske sprog-og nationalitetsbevægelse : Et forsøg paa en omfattende redegjørelse, formet som polemiske sendebreve til modstræverne (1877) op een zeer systematische manier zijn visie voor op het taalplanningsproces als algemeen principe, toegepast op de Noorse casus én in een vergelijkend Europees perspectief. Vooral Garborgs vergelijking van de Noorse en de Belgische taalstrijd wordt hier gedetailleerd besproken. Dit artikel selecteert en analyseert niet enkel de taalplanningsgerelateerde passages uit Den ny-norske sprog-og nationalitetsbevægelse, maar poogt ze eveneens te toetsen aan de huidige inzichten in de taalplanningsgeschiedschrijving van het Noors en zuidelijk Nederlands, en verbindt ze vervolgens ook aan hedendaagse taalplanningstheorieën.