Gertrui Blancquaert, The Iron Age in Coquelles and Fréthun (Pas-de-Calais). Channel Tunnel Excavations (1986-1988). Excavations carried out in Coquelles and Fréthun for the Channel Tunnel digging and connected works at the end of the 1980s led to the discovery of important pottery troves. Their study allows to establish a typo-chronological sketch particularly for the second Iron Age in the Nord/Pas-de- Calais. The spatio-temporal location of the deposits on a contrasted territory (sea-plain, foot of the Boulogne hills) yields an insight into the land occupation and the dynamics of settlement. The confrontation of the data, both on a regional and inter-regional scale, aims at enhancing a too often neglected geographical entity of the Gallia Belgica : Flanders and Artois.
Les fouilles entreprises à Coquelles et Fréthun dans le cadre de l'aménagement du Tunnel sous la Manche à la fin des années 1980 ont mis au jour d'importants ensembles céramiques. Leur étude permet d'établir un schéma typochronologique particulièrement pour le second âge du fer dans le Nord/Pas-de-Calais. La répartition spatio-temporelle des gisements sur un territoire contrasté (plaine maritime et contreforts du Boulonnais) favorise une approche de l'occupation du sol et la dynamique du peuplement. La confrontation des données, tant d'un point de vue régional qu'interrégional, vise à valoriser une entité géographique trop souvent marginalisée de la Gaule belgique : la Flandre et l'Artois.
André- Valentin Munaut, Philippe Feray et Jean-François Piningre, Vergelijking van het pollenspectrum tussen de bronstijd grafveldende van Waben le « Sémaphore » en Conchil-le-Temple « la Frénésie » (Pas-de-Calais). In een tussentijd van 20 jaar werden twee reeksen polle- nanalyses uitgevoerd op twee grafvelden uit de Bronstijd, de ene in Conchil-le-Temple « la Frénésie » : opgraving J.-F. Piningre (1978-1979), de andere te Waben « le Sémaphore » : opgraving P. Feray (1997). Op een afstand van amper 2 km, deze sites bevinden zich op een substraat van kiezelzand (pleistocene kustgordel) die zich uitstrekt tussen de picardische maritieme vlakte en de kreitplateaus uit het jurassiek tijdperk. Het archeologisch materiaal en de negen C14- dateringen plaatsen de sites op de overgang van de vroege en midden Bronstijd en de overgang van de late Bronstijd naar de Hallstat période. Vanaf de vroege Bronstijd blijkt deze zone al ontbost te zijn en bedekt met weinig uitgebreid maar begraasd weiland die enkel struikjes toelaat met gemakkelijke nakomelingen {Betula : berk, Corylus : hazelaar, Pinus : den) onder de vorm van bosjes of hagen. Graangewasssen en andere planten typisch voor agrikultuur zijn zeldzaam en veronderstellen dat de woon- plaatsen verderafgelegen zijn. Enkel de lindeboom, aanwe- zig te Waben en in mindere mate in Conchil-le-Temple, wijst op een eventueel tijdsverschil, Conchil-le-Temple iets later dan Waben ofwel op een latere ontbossing.
