1989
Copyright PERSEE 2003-2023. Works reproduced on the PERSEE website are protected by the general rules of the Code of Intellectual Property. For strictly private, scientific or teaching purposes excluding all commercial use, reproduction and communication to the public of this document is permitted on condition that its origin and copyright are clearly mentionned.
Henri Menantaud, « Le genre plurale tantum inanimé en polonais contemporain », Revue des Études Slaves, ID : 10.3406/slave.1989.5850
Rodzaj plurale tantum nieżywotny we współczesnym języku polskim W Gramatyce współczesnego języka polskiego (Warszawa, 1984) przyjmuje się klasyfikację rzeczowników polskich na pięć klas rodzajowych opartą na zróżnicowaniu przymiotnikowych form zależnych w bierniku obu liczb. Twierdzi się też, że rodzaju gramatycznego pluraliow tantum typu drzwi nie można ustalić z powodu braku łączliwości z formami przymiotnikowymi liczby pojedynczej. Artykuł nasz próbuje wykazać, że rzeczowniki typu drzwi, czyli pluralia tantum nieżywotne, posiadają formy liczby pojedynczej homonimiczne z formami liczby mnogiej i łączą się z przymiotnikowymi formami liczby pojedynczej homonimicznymi z formami liczby mnogiej. W szczególności biernik l.poj. przymiotnika zależnego od takiego rzeczownika jest homonimiczny z biernikiem l.mn. tegoż przymiotnika. Skutkiem tego klasyfikacja rodzajowa oparta na zróżnicowaniu przymiotnikowych form zależnych w bierniku obu liczb powinna zaliczyć pluralia tantum nieżywotne do szóstej, odrębnej klasy rodzajowej.