Spory o Grossa

Résumé Pl En

Godne podkreślenia i wyróżnienia jest to, że wśród istniejących już badań tego tematu Paweł Dobrosielski obiera drogę odrębną i proponuje swoją własną autorską problematyzację. (…) Jego podstawowym zamierzeniem jest nie tyle odtworzenie tego, co zostało powiedziane w publicznych debatach wokół Grossa, ile raczej rozpoznanie warunków możliwości mówienia oraz leżących u podstaw dyskursu reguł jego wytwarzania. (…) Wartość poznawcza pracy Pawła Dobrosielskiego, a także jej wymiar heurystyczny oraz jej moc perswazyjna nie polegają tylko na zgromadzeniu i uporządkowaniu rozległej bazy źródłowej, lecz przede wszystkim na trafnym, przekonującym i nowatorskim jej sproblematyzowaniu. (…) Paweł Dobrosielski dokonał pionierskiego pod względem zakresu źródłowego i przyjętej metodologii, w pełni autorskiego opracowania problematyki recepcji pism Jana Tomasza Grossa. (…) Powstała książka, której znaczenie nie wyczerpuje się tylko na opisie pewnych praktyk dyskursywnych, lecz odsłania mechanizmy wytwarzania imaginarium społecznego Polaków i profilowania narodowej tożsamości, dla której doświadczenie Zagłady okazuje się dziedzictwem często niechcianym, odrzucanym, na różne sposoby oswajanym, ale przecież — niezbędnym. (Prof. Jacek Leociak)

It is worth noting and praising that, among the existing studies of the topic, Paweł Dobrosielski chooses a separate path and proposes his own, original problematisation. His main aim is not necessarily torecreate what has been said in public debates on Gross, but rather to study the ability to speak and the rules of building discourse (which lie at its foundation). The epistemic value of Paweł Dobrosielski’s book, as well as its heuristic dimension and its power of persuasion do not depend solely on collating and ordering of a vast bank of sources, but most importantly on its pertinent, convincing and novel problematisation. Paweł Dobrosielski carried out a pioneering (in terms of the range of source material and the methodology used) and entirely original study of the reception of the writings by Jan Tomasz Gross. The meaning of the resulting book is not exhausted merely with a description of certain discursive practices, but it reveals mechanisms of the creation of a social imaginarium of the Polish people and of the profiling of national identity, for which the experience of the Holocaust often proves an unwanted, rejected legacy, made familiar in different ways, and yet: a necessary one. (Prof. Jacek Leociak)