25 mars 2024
info:eu-repo/semantics/openAccess , https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
Stanisław Morawski, « Koty Oleszkiewicza », Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, ID : 10.4000/books.iblpan.16814
Niezbędne stworzenia, bez których nikt z nas, co znał Oleszkiewicza, i wyobrazić go sobie w realnym i domowym życiu nie może, były: Fiokła i koty.Fiokła, Czuchonka! Fiokła, brzydka jak grzech śmiertelny, siedmdziesięcioletnia staruszka, z pięćdziesięciu trzema brodawkami i rodzimemi znakami na nosie, szyi i twarzy. Nieoszacowana Fiokła, od lat wielu kucharz, kamerdyner, praczka, szwaczka, słowem wszystko Oleszkiewicza. Fiokła, malutka, sucha jak trzaska, czysta, schludna, najpoczciwsza na św...