Le procès : la mise en scène de la nation martyre et combattante

Résumé Fr En El

Du 28 février au 27 mars 1945 se tint l’audition des 27 témoins de l’accusation, parmi lesquels ne figurait aucun résistant. De longs articles couvrirent les audiences, mais les procès-verbaux n’étaient jamais publiés intégralement. Les accusations principales étaient : la capitulation signée par le général Tsolákoglou face à l’invasion allemande en avril 1941 sans aucun ordre du gouvernement, l’accusation de collaboration avec l’occupant et la création des Brigades de sécurité. Ce fut l’occasion pour les accusés de construire leur défense et leur nouveau récit national : la capitulation a sauvé la vie de 30 000 soldats, la collaboration n’était que « formelle », les BdS étaient faits pour combattre le communisme, pas la Résistance. Ou traîtres ou sauveurs de la Nation ?

From February 28 to March 27, 1945, stood the hearing of the witnesses for the prosecution, among which none had been part of any Resistance movement. The press covered the hearings in lengthy papers but the minutes were never published in full. The main accusations were: the capitulation General Tsolakoglou signed before the German invasion in April 1941 without any Government order, the collaboration with the Occupants, and the creation of the Security Brigades. For the accused, it was the opportunity to build their defence, and their new National Myth: the capitulation saved the life of 30,000 soldiers, the collaboration was only “formal” and the Brigades were meant only to fight communists and not Resistance. Either traitors or Nation Saviors?

Από τις 28 Φεβρουαρίου ως τις 27 Μαρτίου 1945, έγινε η ακρόαση των 27 μαρτύρων της κατηγορίας, μέσα στους οποίους δεν βρισκόταν κανένα μέλος των οργανώσεων της Αντίστασης. Οι εφημερίδες κάθε μέρα έγραφαν για τις ακροάσεις αλλά τα πρακτικά δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ ολόκληρα. Οι κύριες κατηγορίες ήταν οι εξής : η συνθηκολόγηση του στρατηγού Τσολάκογλου μπροστά στη γερμανική εισβολή τον Απρίλη του 1941 χωρίς καμιά κυβερνητική απόφαση, η συνεργασία με τους κατακτητές και η δημιουργία των Ταγμάτων Ασφαλείας. Οι κατηγορούμενοι βρήκαν την ευκαιρία να χτίζουν την υπεράσπισή τους και το καινούργιο Εθνικό Μύθο : η συνθηκολόγηση έσωσε τη ζωή χιλιάδων στρατιωτών, η συνεργασία με τον κατακτητή ήταν μόνο «τυπική» και τα Τάγματα είχαν σκοπό τον αγώνα εναντίον των κομμουνιστών και όχι εναντίον της Αντίστασης. Ή προδότες, ή σωτήρες του Έθνους...