Une crise morale profonde

Résumé Fr En El

L’expérience vécue par les combattants du front d’Orient présente des caractères originaux par rapport à celles de leurs camarades du front métropolitain : un brassage d’hommes important et une diversité de situations vécues dans des conditions exceptionnellement difficiles, un isolement par rapport à la France et à leurs familles qui les conduit à se sentir marginalisés et abandonnés d’une part, incompris de l’autre. Même ceux qui ont la chance relative d’un repos au camp de Zeitenlik, loin des combats, se sentent mis au rebut, abandonnés aux maladies et à l’oubli méprisant. Les mémoires rédigées par les combattants et les témoignages oraux trahissent tous une grande souffrance et une crise morale profonde. Pourquoi ces inégalités de traitement entre eux, et entre eux et les combattants du front de France ? Pourquoi ces injustices ? Pourquoi ce manque de communication entre eux et leur famille, entre eux et l’opinion française ? Pourquoi se sentent‑ils marginalisés et incompris ? C’est l’ensemble de ces questions qui crée la grave crise morale que l’on peut remarquer à travers les témoignages.

The experience of the Eastern Front fighters presents original characters compared to those of their comrades from the metropolitan front: an important mix of men and a variety of situations experienced in exceptionally difficult conditions, an isolation from France and their families that leads them to feel marginalized and abandoned on the one hand, misunderstood on the other. Even those who have the relative good fortune of a rest in the Zeitenlik camp, far from the fighting, feel discarded, abandoned to diseases and contemptuous forgetfulness. The memoirs written by the combatants and the oral testimonies betray all a great suffering and a deep moral crisis. Why these inequalities of treatment between them, and between them and the fighters of the front of France? Why these injustices? Why this lack of communication between them and their family, between them and the French public? Why do they feel marginalized and misunderstood? All these questions create the serious moral crisis that can be noticed through the testimonies.

h εμπειρία των μαχητών του Ανατολικού Μετώπου παρουσιάζει πρωτότυπους χαρακτήρες σε σύγκριση με εκείνους των συντρόφων τους από το μητροπολιτικό μέτωπο: ένα σημαντικό μείγμα ανδρών σε μια ποικιλία καταστάσεων, που αντιμετωπίζουν εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, μια απομόνωση από τη Γαλλία και τις οικογένειές τους που τους οδηγεί να αισθάνονται περιθωριοποιημένοι και εγκαταλελειμμένοι αφενός, παρεξηγημένοι από την άλλη. Ακόμη και εκείνοι που έχουν τη σχετική καλή τύχη να ξεκουραστούν στο στρατόπεδο Zeitenlik, μακριά από τις μάχες, αισθάνονται απορριπτόμενοι, εγκαταλελειμμένοι σε ασθένειες και περιφρονητική ξεχασμό. Τα απομνημονεύματα που έγραψαν οι μαχητές και οι προφορικές μαρτυρίες προδίδουν όλα τα μεγάλα δεινά και μια βαθιά ηθική κρίση. Γιατί αυτές οι ανισότητες μεταχείρισης μεταξύ τους, και μεταξύ αυτών και των μαχητών του μπροστά της Γαλλίας; Γιατί αυτές οι αδικίες; Γιατί αυτή η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ αυτών και της οικογένειάς τους, μεταξύ αυτών και του γαλλικού κοινού; Γιατί αισθάνονται περιθωριοποιημένοι και παρεξηγημένοι; Όλες αυτές οι ερωτήσεις δημιουργούν τη σοβαρή ηθική κρίση που μπορεί να παρατηρηθεί μέσα από τις μαρτυρίες.