Beyond the Era of Contemporary Witnesses

Résumé Fr Nl

Le « sujet post-mémoriel » offre de nouvelles perspectives de transmission dans l’ère numérique. Il n’est ni témoin ni archiviste, mais un enquêteur qui explore des images « orphelines » (sans témoin), trouvées sur le web, et qui renvoient donc à un passé qu’il n’a pas vécu. Ainsi, l’oubli contre lequel le sujet post-mémoriel lutte ne provient pas d’une raréfaction des documents du passé, mais au contraire, de leur abondance. À travers l’analyse de trois productions (une bande dessinée, un roman-enquête et un film), Sébastien Fevry montre comment les différents auteurs ne « se souviennent » pas au sens littéral, mais réagencent et recontextualisent des images anonymes pour les insérer dans une véritable dynamique mémorielle.

Het “thema postmemorial” biedt nieuwe perspectieven voor de kennisoverdracht in een gedigitaliseerde samenleving. Hij is geen getuige en geen archivist, maar een onderzoeker die deze “verweesde” beelden (zonder getuigen) ontdekt die hij heeft gevonden op het internet en die dus verwijzen naar een verleden dat hij niet heeft beleefd. Op die manier is de vergetelheid waartegen het “thema postmemorial” moet opboksen, niet het resultaat van steeds zeldzamer wordende documenten uit het verleden, maar eerder van de overvloed aan dergelijke schriftelijke getuigenissen. Door middel van de analyse van drie producties (een stripverhaal, een onderzoeksroman en een film) toont Sébastien Fevry hoe de auteurs geen “herinneringen” in de ware zin van het woord hebben, maar anonieme beelden herschikken en hercontextualiseren om ze te integreren in een ware herinneringsdynamiek.