Σύγχρονα δεδομένα σχετικά με το Σύνδρομο της Επιλόχειας Υπογαλαξίας - Δυσγαλαξίας των συών Latest information in relation to Postpartum Dysgalactia Syndrome of sows El En

Résumé El En

Το «Σύνδρομο Επιλόχειας Υπογαλαξίας - Δυσγαλαξίας» των συών, πουαναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία ως «Postpartum Dysgalactia Syndrome» (PPDS) και «Periparturient Hypogalactia Syndrome» (PHS), προκαλείσημαντικές οικονομικές απώλειες στη σύγχρονη χοιροτροφία. Στην αιτιοπαθογένεια του συνδρόμου εμπλέκονται οι ενδοτοξίνες και γενικώς τα αρνητικά,αλλά και ορισμένα θετικά κατά gram βακτήρια (κολιβάκιλλοι, β-αιμολυτικοί στρεπτόκοκκοι των ομάδων G και L, σταφυλόκοκκοι, Arcanobacteriumpyogenes και είδη Proteus, Bacteroides, Clostridium και Haemophilus). Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν, επίσης, τα διάφορα λειτουργικά αίτια υπογαλαξίας, οι παράγοντες που προκαλούν καταπόνηση (stress) στις συες και γενικά οι συνθήκες που συμβάλλουν στον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων και συνεπώς στην ενδεχόμενη ενδοτοξιναιμία (π.χ. κυστίτιδα, μητρίτιδα, κολπίτιδα, δυσκοιλιότητα, μαστίτιδα κ.λπ.). Οι προδιαθέτοντες παράγοντες σχετίζονται με την κατάσταση της υγείας της συός («Σύνδρομο των Υπέρβαρων Συών - Fat Sow Syndrome», παρατεταμένη διάρκεια τοκετού, υψηλός πυρετός μετά τον τοκετό, δυσμορφία και τραυματισμοί των θηλών, υποπλασία μαστικών αδένων), με τις συνθήκες σταβλισμου και μεταχείρισης των συών (είδος δαπέδου, συνθήκες υγιεινής, θερμοκρασία - υγρασία του θαλάμου, περιορισμένη δραστηριότητα των συών, ανεπαρκής παροχή νερού), αλλά και με τη διατροφή (περιεκτικότητα των τροφών σε κυτταρίνες, πρωτείνες, βιταμίνη Ε και σελήνιο). Η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται κυρίως από διαταραχές της γαλακτοπαραγωγής και της γενικής κατάστασης της υγείας της συός (ανορεξία, κατάπτωση, αύξηση θερμοκρασίας σώματος, δυσκοιλιότητα και έξοδος εκκρίματος από τη γεννητική οδό), καθώς και από μειωμένες αποδόσεις των γαλουχουμενων χοιριδίων (ανεπιτυχείς απόπειρες θηλασμού, έντονη ανησυχία, διάρροια, καθυστέρηση στην ανάπτυξη, ανομοιομορφία της τοκετοομάδας ως προς το σωματικό βάρος των χοιριδίων, αύξηση της θνησιμότητας τους). Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει θεραπευτικά σχήματα στις σύες με τη χρήση αντιβιοτικών,ωκυτοκίνης, προσταγλανδινών και αναστολέων της σύνθεσης των προσταγλανδινών (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη). Για τον περιορισμό των επιπτώσεων του συνδρόμου στα χοιρίδια λαμβάνονται μέτρα διαχείρισης των τοκετοομάδων, που περιλαμβάνουν αποφυγή της αφυδάτωσης των χοιριδίων, διάθεση εναλλακτικής πηγής ενέργειας (υποκατάστατα γάλακτος), αύξηση της ποσότητας του διαθέσιμου νερού και υιοθεσία των χοιριδίων από υγιείς σύες.Τα μέτρα πρόληψης που πρέπει να λαμβάνονται αφορούν στη θρεπτική κατάσταση και γενικότερα στη διατροφή των συών (συμπεριλαμβανομένου και του τρόπου παράθεσης της τροφής), στη διαχείριση των συών μετά από τον τοκετό, καθώς και στην εξασφάλιση ικανοποιητικών συνθηκών διαβίωσης (επιμελής καθαρισμός και απολύμανση των κελιών, δυνατότητα άσκησης των συών, παροχή πρόσθετου νερού, επιμελής φροντίδα των νεογέννητων χοιριδίων,ρύθμιση θερμοκρασίας θαλάμου).Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παράθεση νεότερων βιβλιογραφικών δεδομένων σχετικά με το σύνδρομο αυτό με έμφαση στην αιτιοπαθογένεια, στην κλινική εικόνα, στη διάγνωση και κυρίως στους προδιαθέτοντες παράγοντες, καθώς και στην αντιμετώπιση και στα μέτρα πρόληψης που πρέπει να λαμβάνονται.

The «Postpartum Dysgalactia Syndrome» (PPDS), that is referred in literature as «Periparturient Hypogalactia Syndrome» (PHS), causes important economical losses in die global swine industry. The aetiology of syndrome includes endotoxins and generally die negative, as well as some positive gram bacteria (colibacteroides, ß-haemolytic streptococci G and L, staphylococci, Arcanobacterium pyogenes, Proteus, Bacteroides, Clostridium and Haemophilus). Moreover, several aetiological agems of functional hypoagalactia, factors associated widi stress of sows and conditions that contribute in the proliferation of bacteria and consequendy in the potential endotoxemia (e.g. cystitis, metritis, vaginitis, constipation, mastitis), seem to play a significant role. Risk factors that are often suspected for PPDS are the health status of sows (Fat Sow Syndrome-¥SS, extended duration of parturition, post-partum pyrexia, teat malformation and injuries, as well as hypoplasia of mammary glands), the housing and management conditions of the sow around parturition (slippery floors, hygiene, temperaturehumidity of rooms, reduced activity of the sows, watering system), as well as diet composition (concentration of fiber, proteins, vitamin E and selenium). The clinical signs are characterized mainly by disorders of lactation and health status of sows (anorexia, depression, pyrexia, constipation and abnormal postpartum vulval discharge), as well as from decreased litter performance (unsuccessful attempts for suckling, intense discomposure, diarrhoea, poor growth rates, unevenness of litters regarding to body weight of piglets, increase of preweaning mortality).