Pięć punktów w widmowych wierszach Ryszarda Krynickiego

Résumé Pl En

Wiersze Ryszarda Krynickiego, analizowane za pomocą pojęć pochodzących z widmontologii Jacquesa Derridy, koncepcji nie-miejsca Marka Augè i przełamywania stylu Helen Vendler, odsłaniają punkty nakłucia/rozdarcia czasu i przestrzeni. W pięciu wyznaczonych punctum w poezji Krynickiego, otwierają się przejścia między bytem a niebytem. Rozważania dotyczą problematyki paradoksalnej obecności widm, statusu nawiedzonych wierszy/nie-wierszy, heterogenicznego podmiotu, milczenia i przyczyn przełamywania stylu.

Analysed through concepts from Jacques Derrida’s hauntology, Mark Augé’s notion of the non-place, as well as Helen Vendler’s notion of the breaking of style, Ryszard Krynicki’s poems reveal points where space and time are punctured/torn. Misiak presents five instances of punctum that open up transitions between being and non-being in Krynicki’s work. The discussion touches on the paradoxical presence of spectres, the status of haunted poems/non-poems, the heterogenous subject, silence and the causes of breaks in style.