31 janvier 2018
Ce document est lié à :
https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/jhv [...]
Copyright (c) 2018 AF KOUTINAS, MN SARIDOMICHELAKIS , https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0
KOUTINAS (Α.Φ. ΚΟΥΤΙΝΑΣ) A. F. et al., « Η ατοπική δερματίτιδα (ατοπία) στη γάτα », eJournals, ID : 10670/1.2a0jgj
Η ατοπία της γάτας είναι μια έντονα κνησμώδης νόσος, σε ζώα που αντιδρούν θετικά στην ενδοδερμική δοκιμή, κυρίως σε μη εποχικά αλλεργιογονα (ακάρεα της σκόνης του σπιτιού). Η παθογένεια της είναι άγνωστη, αν και πιστεύεται ότι οφείλεται σε αντισώματα ανάλογα με την IgE. Η νόσος εμφανίζεται κυρίως στις νεαρές γάτες και χαρακτηρίζεται από κνησμό, που κυριαρχεί της κλινικής εικόνας. Τα τέσσερα συχνότερα δερματολογικά σύνδρομα με τα οποία εκδηλώνεται κλινικά είναι η κεχροειδής δερματίτιδα, οι αλλοιώσεις του συμπλέγματος των εωσινοφιλικών κοκκιωμάτων, η αυτοπροκαλοΰμενη συμμετρική υποτρίχωση - αλωπεκία και η παρουσία κνησμού, με ή χωρίς αλλοιώσεις - στην κεφαλή, στον τράχηλο και στα πτερύγια των αυτιών. Η αντικειμενική διάγνωση της νόσου θα πρέπει να βασιστεί στη θετική αντίδραση στην ενδοδερμική δοκιμή, στον αποκλεισμό της αλλεργικής από ψύλλους δερματίτιδας με την εξουδετέρωση των ψύλλων και της τροφικής αλλεργίας με τη χορήγηση υποαλλεργικοΰ σιτηρεσίου για 9 έως 13 εβδομάδες, στις αρνητικές καλλιέργειες για δερματόφυτα και στα αρνητικά ξέσματα από το δέρμα για παθογόνα ακάρεα. Στη θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνονται η αποφυγή των υπευθύνων αλλεργιογόνων, η χορήγηση γλυκοκορτικοειδών (μεθυλοπρεδνιζολόνη μακράς δράσης, πρεδνιζολόνη, δεξαμεθαζόνη), συμπληρωμάτων που περιέχουν ω/3-ω/6 λιπαρά οξέα, αντιϊσταμινικών (χλωρφαινιραμίνη, κλεμαστίνη) ή/και ουσιών που εμποδίζουν την αποκοκκίωση των σιτευτικών κυττάρων (οξατομίδη) καθώς και η αποευαισθητοποίηση.