31 janvier 2018
Ce document est lié à :
https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/jhv [...]
Copyright (c) 2018 CK KOUTINAS, AF KOUTINAS, MN SARIDOMICHELAKIS, H KALDRYMIDOU, N ROUBIES , https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0
KOUTINAS (X.K. ΚΟΥΤΙΝΑΣ) C. K. et al., « Μεταβολική νέκρωση της επιδερμίδας (ηπατοδερμικό σύνδρομο) στο σκύλο: Κλινική και παθολογοανατομική μελέτη σε 6 περιστατικά. », eJournals, ID : 10670/1.2utvx7
Η μεταβολική νέκρωση της επιδερμίδας διαγνώστηκεσε 6 σκύλους που προσκομίσθηκαν στην ΚλινικήΠαθολογίας των Ζώων Συντροφιάς του Τμήματος Κτηνιατρικής του Α.Π.Θ. κατά τη χρονική περίοδο 1989 - 1998.Τέσσερις από τους σκύλους αυτούς ήταν αρσενικού και δυο θηλυκού γένους. Η ηλικία τους κυμαινόταν από 8 ως 11,5χρόνια. Οι δερματικές αλλοιώσεις, που ήταν αμφοτερόπλευρα συμμετρικές στα 5 ζώα χαρακτηρίζονταν από αλωπεκία- υποτρίχωση (5/6), ερύθημα (6/6), αποχρωματισμότου δέρματος (3/6), περιφερική επιδερμική αποκόλληση (3/6), έλκη και διαβρώσεις (6/6), εφελκίδες (6/6), υπερκεράτωση του ακρορρινίου ή /και των πελματικών φυμάτων (5/6),εξοίδηση (4/6), εξίδρωση (3/6), φλύκταινες (2/6), φολίδες(2/6) και βλατίδες (1/6). Οι αλλοιώσεις αυτές εντοπίζονταν στα άκρα (6/6), στα εξωτερικά γεννητικά όργανα (5/6), στην κάτω κοιλιακή χώρα (4/6), στα βλεννογονοδερματικά όρια(4/6), στις οστέινες προεξοχές (3/6), στο κάτω τμήμα των άκρων(3/6), στο ακρορρίνιο (3/6), στο πρόσωπο (2/6), στιςμασχάλες (1/6) και στην άνω επιφάνεια του κορμού (1/6).Στα σπουδαιότερα ευρήματα από την αιματολογική, τη βιοχημική εξέταση του ορού του αίματος και την ανάλυση των ούρων περιλαμβάνονταν η αναιμία (5/6), η λευκοκυττάρωση (3/6), η θρομβοκυτταροπενία (1/6), η υπολευκωματιναιμία (4/5), η υπεργλυκαιμία (3/6), η αυξημένη δραστηριότητατης αλκαλικής φωσφατάσης (4/6) και της αλανινο-αμινοτρανσφεράσης (5/6), η υπασβεστιαιμία (2/5), η πρωτεϊνουρία (1/6) και η γλυκοζουρία (3/6). Στην ιστοπαθολογική εξέταση του ήπατος, που πραγματοποιήθηκε σε 4 περιστατικά, διαπιστώθηκαν οι χαρακτηριστικές αλλοιώσεις της κενοτοπιώδους ηπατοπάθειας. Στα υπόλοιπα δυο ζώα, οι πιθανότερεςυποκείμενες παθολογικές καταστάσεις, με βάσητα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων θα μπορούσαν να ήταν η κενοτοπιώδης ηπατοπάθεια (1/2) και το γλυκαγόνωμα του παγκρέατος (1/2). Η θεραπευτική αγωγή,συστηματική ή/και τοπική, που επιχειρήθηκε σε 3 σκύλους δεν ήταν παρά ελάχιστα αποτελεσματική. Τελικά και τα 6ζώα πέθαναν (3/6) ή τους έγινε ευθανασία (3/6) σε χρονικό διάστημα 2 ως 17 μηνών από την πρωτοεμφάνιση των δερματικών αλλοιώσεων.