Świadek: jak się staje, czym jest?

Fiche du document

Auteurs
Date

5 janvier 2024

Type de document
Périmètre
Langue
Identifiants
Source

Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Collection

OpenEdition Books

Organisation

OpenEdition

Licences

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ , info:eu-repo/semantics/openAccess

Mots-clés En Pl Und

witness testimony Holocaust świadek świadectwo Zagłada History History of Social Sciences HIS043000 HBTZ1

Sujets proches En

Testimony

Citer ce document

Katarzyna Bojarska et al., « Świadek: jak się staje, czym jest? », Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, ID : 10670/1.48yu50

Métriques

Partage / Export

Résumé Pl En

Struktura świadectwa i pozycja świadka są od niemal trzech dekad przedmiotem pogłębionego namysłu badaczy i artystów. Niewątpliwie to studia nad Holocaustem i związany z nimi zwrot etyczny przyczyniły się do tego w największym stopniu, co nie oznacza, że Zagłada i genocyd były w zakresie jedynym przedmiotem analizy. Niniejszy tom wieloautorski pod redakcją Agnieszki Daukszy i Karoliny Koprowskiej wnosi w ten kontekst związany z kolejnymi, utrwalonymi fazami humanistycznych dyskusji teoretycznych wątki nowe, jeszcze nie eksplorowane. Zgromadzone tu teksty zdają sprawę z zasadniczej zmiany w rozumieniu pozycji świadka w kulturze w relacji do świadectwa oraz do parezji. Wcześniejsza semantyka zaświadczania, zogniskowana wokół i na figurze ocalałego, włączała w swój porządek nader często także: oskarżanie, upominanie się o sprawiedliwość, zwracanie się przeciw krzywdzącemu jako już-nieobecnemu, dając mu przewagę moralno-epistemiczną. Obecnie już nie antyteza mówienia i języka jest, jak się wydaje, kluczowa u świadka (jako nieludzkiego i postludzkiego), ale naruszanie przez świadectwo uzgodnionych kolektywnych reguł prawdo-mówności. (Prof. dr hab. Tomasz Majewski)

For nearly three decades now, the structure of testimony and the position of witness have been the topic of deep reflection by scholars and artists. Holocaust studies and the related ethical turn have undoubtedly contributed to this to the greatest extent, although it does not mean that the Holocaust and genocide were the only topic of analysis. This multi-authored volume, edited by Agnieszka Dauksza and Karolina Koprowska, brings new, still unexplored threads into the context of successive, established phases of theoretical humanist discussions. The texts collected in this book present a significant change in the understanding of the status of a witness in culture, in relation to testimony and parrhesia. Earlier semantics of testifying, centred around and on the figure of the survivor, often also included the following in its order: accusations, calls for justice, coming out against the wrong-doer as now-absent, giving them a moral-epistemic high ground. Nowadays, it is not the antithesis of speaking and language that is, as it would seem, crucial to the witness (as non-human and post-human), but it is the testimony’s violation of the agreed, collective rules of truth-fulness. (Prof. Dr hab. Tomasz Majewski)

document thumbnail

Par les mêmes auteurs

Sur les mêmes sujets

Exporter en