Μοριακή διερεύνηση και γεωγραφική κατανομή της μόλυνσης από Leishmania spp σε δεσποζόμενες και αδέσποτες γάτες (Felis catus) στη Θεσσαλία Molecular investigation and geographical distribution of Leishmania spp infection in stray and owned cats (Felis catus) in Thessaly, central Greece El En

Résumé El En

Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν ο προσδιορισμός του επιπολασμού της μόλυνσης και η αναφορά της γεωγραφικής κατανομής των μολυσμένων γατών από πρωτόζωα του γένους Leishmania spp στη Θεσσαλία, μια περιοχή ενδημική για τη λεϊσμανίωση του σκύλου και των ανθρώπων. Δείγματα αίματος συλλέχθηκαν από 150 γάτες (34 αδέσποτες και 115 δεσποζόμενες) από τις Περιφέρειες Λάρισας (ν=6) , Βόλου (ν=94), Τρικάλων (ν=30) και Καρδίτσας (ν=20). Για κάθε γάτα που συμπεριλήφθηκε στη μελέτη, συλλέχθηκαν δημογραφικά δεδομένα και στοιχεία σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης. Τα δείγματα εξετάστηκαν με τη μέθοδο της ένθετης αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης για την ενίσχυση της περιοχής Internal Transcribed Spacer 1 (ITS1 nested PCR) του γονιδιωμάτος του πρωτόζωου Leishmania spp. Τα γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών (GIS) χρησιμοποιήθηκαν για τον προσδιορισμό της γεωγραφικής κατανομής των μολυσμένων γατών ως προς τις χρήσεις γης και το υψόμετρο. Συνολικά, το 13.3% (95% CI: 8.3-19.8) των γατών που εξετάστηκαν βρέθηκε θετικό στην παρουσία του DNA του πρωτόζωου Leishmania spp. Ειδικότερα, ο επιπολασμός των PCR θετικών γατών βρέθηκε να είναι 12.8% (95% CI 6.8-21.2) στην Περιφέρεια Βόλου, 20% (95% CI 7.7-38.6) στην Περιφέρεια Τρικάλων και 10% (95% CI 12-31.7) στην Περιφέρεια Καρδίτσας ενώ καμία από τις έξι γάτες που εξετάστηκαν από την Περιφέρεια Λάρισας δεν βρέθηκε PCR θετική. Οι γάτες που βρέθηκαν θετικές στην παρουσία του DNA του πρωτόζωου Leishmania spp ζούσαν σε αστικές περιοχές και σε καλλιεργούμενες και διαχειριζόμενες εκτάσεις με μέσο υψόμετρο 81,7 μέτρα (εύρος 14 - 225 ± 51.57 SD) από το επίπεδο της θάλασσας. Από τη στατιστική ανάλυση δεν προέκυψε καμία σημαντική συσχέτιση μεταξύ της μόλυνσης από Leishmania spp και των δημογραφικών δεδομένων ή των συνθηκών διαβίωσης των γατών καταδεικνύοντας ότι η μόλυνση είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη στον πληθυσμό των γατών που ελέγχθηκε. Τα ευρήματα αυτής της μελέτης σε συνδυασμό με την παρουσία κατάλληλων διαβιβαστών του πρωτόζωου Leishmania infantum στη Θεσσαλία, ενισχύουν την υπόθεση ότι οι γάτες μπορεί να λειτουργούν σαν δεξαμενή των πρωτόζωων Leishmania spp στην περιοχή και υπογραμμίζει την ανάγκη για επιτήρηση του πληθυσμού των γατών καθώς και για εφαρμογή προληπτικών μέτρων. Παρ’όλα αυτά, ο ρόλος της γάτας στη διατήρηση και τη μετάδοση των πρωτόζωων Leishmania spp δεν έχει ακόμα καθοριστεί και αξίζει περεταίρω διερεύνηση.

In this study we aimed to determine the prevalence of Leishmania spp infection and to report the geographical distribution of Leishmania spp infected cats from Thessaly, central Greece, an endemic region for canine and human leishmaniosis. Blood samples were collected from a total of 150 cats (34 stray and 116 owned) from the area of Thessaly, i.e. Larissa (n=6), Volos (n=94), Trikala (n=30) and Karditsa (n=20). Data on signalment and living conditions were registered for each cat. The samples were tested by Internal Transcribed Spacer 1 nested PCR (ITS1 nested PCR). Geographical Information System (GIS) was used to define the geographical distribution of the Leishmania spp infected cats in relation to the land uses and the altitude. In total, 13.3% (95% CI: 8.3-19.8) of the sampled cats were found positive for Leishmania spp DNA. More precisely, the results are 12.8% (95% CI 6.8-21.2) in Volos, 20% (95% CI 6.8-21.2) in Trikala and 10% (95% CI 12-31.7) in Karditsa while none of the six cats examined from the region of Larissa was found PCR positive. The Leishmania spp infected cats were found in artificial surfaces and associated areas and in cultivated and managed areas with a mean altitude of 81,7 m above sea level (range 14 - 225 ± 51.57 SD). No significant correlation was found between Leishmania spp infection and signalment or living conditions, thus suggest ing that the infection is uniformly distributed among the screened feline population. The findings of this study along with the occurrence of competent vectors of Leishmania infantum in Thessaly, support the hypothesis that cats may serve as a reservoir for Leishmania spp in this region and highlight the need for surveillance in feline population and implementation of control measures. However, the epidemiological role of cats in the maintenance and transmission of Leishmania spp has yet to be defined and deserves further investigation.