Le masque et la plume. Émile Verhaeren et Jean de Boschère devant l’art flamand

Résumé En De

Many differences separate Emile Verhaeren (1855-1916) from Jean de Boschère (1873-1958). Yet, by paying tribute to Flemish pictorial tradition, they both reflect modernity with the same reflexive hindsight. Many Belgian francophone writers desired to embed their work in a pictorial tradition, mythicized by mixed labels such as “mystical” and “sensual”. The reasons behind this drive emerge from Verhaeren and Boschère’s respective insights: a fascination for an artistic heritage with a strong symbolic legitimacy, and an attractiveness of a non-univocal posture, preventing the work and the self from getting paralysed.

Er is heel wat dat Emile Verhaeren (1855-1916) en Jean de Boschère (1873-1958) onderscheidt. Eenzelfde kritische reflectie verbindt echter hun moderniteit met de Vlaamse picturale traditie. Hun inzichten tonen hoe Franstalige Belgische schrijvers aansloten bij een picturale traditie die tot een contrastrijke mystieke en sensuele mythe is geworden, niet alleen uit fascinatie voor een artistiek erfgoed met een sterke symbolische legitimiteit, maar ook om de aantrekkelijkheid van het meerduidige. Vrijpostigheid als middel om immobilisme van mens en werk te voorkomen.