27 juillet 2016
Ce document est lié à :
https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/geo [...]
Copyright (c) 2017 A. Rassios, G. Grieco, A. Batsi, R. Myhill, D. Ghikas , https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0
A. Rassios et al., « PRESERVING THE NON-PRESERVABLE GEOHERITAGE OF THE ALIAKMON RIVER: A CASE STUDY IN GEOEDUCATION LEADING TO CUTTING-EDGE SCIENCE », eJournals, ID : 10670/1.axwdq3
Η αρχική περιγραφή των οφιολίθων σαν ωκεάνια λιθόσφαιρα και η σημασία της μεταμορφωμένης σόλας, βασίστηκαν σε έρευνα των Ε. Moores (1969) και J. Zimmerman (1968) στον Βούρινο, Δυτ. Μακεδονία: η δουλειά τους αποτέλεσε βασικό ρόλο στη δημιουργία της θεωρίας των τεκτονικών πλακών. Θέσεις «κλειδιά» της έρευνάς τους βρίσκονταν κατά μήκος της κοιλάδας του ποταμού Αλιάκμονα, μεταξύ της Μονής Ιλαρίωνα και του οικισμού της Παναγίας. Η περιοχή αυτή έχει πλημμυρίσει (2012) από τα νερά του ταμιευτήρα του φράγματος Ιλαρίωνα. Για τις σημαντικές επιστημονικές θέσεις αυτές, δεν υπήρχε καμία δυνατότητα «προστασίας», άρα τι θα μπορούσε να γίνει για να διατηρηθεί η γεωκληρονομιά τους; Μεταξύ του 2005 και του 2008, το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, με χρηματοδότηση της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ), υλοποιήθηκε μία γεω-εκπαίδευση ώστε να δώσει μια "τελευταία ευκαιρία" στη γεωλογική τεκμηρίωση της κοιλάδας του Αλιάκμονα. Σε διάστημα τριών ετών, πάνω από 60 διεθνείς ερευνητές φοιτητές και υψηλού επιπέδου καθηγητές συμμετείχαν στο πρόγραμμα. Εκπονήθηκαν 37 Πτυχιακές εργασίες και 6 Μεταπτυχιακές Διατριβές. Το μεγαλύτερο επίτευγμα του προγράμματος, ήταν η ανανέωση της βάσης δεδομένων του Αλιάκμονα, στο πλαίσιο των υφιστάμενων, επιστημονικών μοντέλων αιχμής.