‘‘Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει’’: Οι front-end και back-end διεργασίες μιας έρευνας δράσης στην Tate ‘‘We don’t really know how it’s going to work’’: The front-end and back-end processes of action-led research at Tate El En

Résumé El En

Η παρούσα εργασία εξετάζει το front-end και το back-end στις διαδικασίες καλλιτεχνικής παραγωγής ως μια μεθοδολογική πρόταση και μεταφορά για τη διεξαγωγή έρευνας σε μουσεία και άλλα πολιτιστικά ιδρύματα στην εποχή της ταχείας τεχνολογικής και υπολογιστικής καινοτομίας. Πέρα από τη χρήση τους στην αρχιτεκτονική λογισμικού, οι δύο αυτοί όροι μπορούν να αποτελέσουν τρόπους ενσωμάτωσης της έρευνας στο εσωτερικό ενός πολιτιστικού ιδρύματος. Βασιζόμενη σε ερευνητικά έργα ενσωματωμένα σε μουσεία καθώς και στις παρατηρήσεις μου από τη μελέτη περίπτωσης του προγράμματος BMW Tate Live: Performance Room, η εργασία διερευνά τον τρόπο με τον οποίο οι πολιτιστικοί φορείς αφομοιώνουν το τεχνολογικό παρόν και το πώς παράγεται πολιτιστική αξία σε αυτό το πλαίσιο. Εξετάζοντας αυτό το πειραματικό πρόγραμμα performance art, το οποίο παράχθηκε ζωντανά στο διαδικτυακό κανάλι της Tate στο YouTube και τις εννοιολογήσεις του ψηφιακού και του κοινού που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του προγράμματος, αναδείχθηκε ο τρόπος με τον οποίο η θεσμική εξουσία πάνω στην παραγωγή της καλλιτεχνικής γνώσης μεταφράζεται σε τεχνολογικά μέσα και επιφάνειες διεπαφής. Η αμφιθυμία του μουσείου να επεκτείνει τον καλλιτεχνικό του προγραμματισμό σε ένα ψηφιακό, δικτυωμένο, οικοσύστημα θέτει ευρύτερα ερωτήματα σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους τα ιδρύματα σύγχρονης τέχνης μπορούν να κατανοήσουν την τεχνολογική στιγμή και κατά πόσον μπορούν να συμβαδίσουν με ένα υπολογιστικό παρόν και μέλλον.

The paper considers the front-end and back-end processes of art production as a methodological format and a metaphor for conducting research in museums and other cultural institutions in the age of computation and rapid technological innovation. Beyond their use in software architecture, those two terms can be ways of embedding research inside an institution. Informed by research projects embedded in museums as well as through my observations from the specific case study of BMW Tate Live: Performance Room the paper explores how cultural agents assimilate the technological present and how cultural value is produced in this context. Examining this experimental project of performance art staged live online on Tate’s YouTube channel and the conceptualisations of the digital audiences that emerged throughout the programme’s development highlighted how the institutional authority upon the production of art knowledge translates into online interfaces. The museum’s ambivalence to extend its art programming in a digital, distributed, ecosystem poses wider questions about the ways that contemporary art institutions can comprehend the technological moment and whether they can be up to speed with a computational present and future.