Αξιολόγηση 2D και 3D ψηφιακών εκπαιδευτικών παιχνιδιών από φοιτητές-παίκτες: η σημασία των χαρακτηριστικών τους Evaluating 2D and 3D serious games: The significance of student-player characteristics El En

Résumé El En

Τα σοβαρά παιχνίδια (ψηφιακά εκπαιδευτικά παιχνίδια μαθησιακού σκοπού)  κερδίζουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον πολλών μελετητών της μαθησιακής διαδικασίας όλων των εκπαιδευτικών επιπέδων. Σημαντικές πτυχές της εφαρμογής τους στην εκπαίδευση σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά τους, τη συνάφειά τους με την παιδαγωγική και τις απόψεις των μαθητών. Αυτή η ποσοτική έρευνα επικεντρώθηκε στα χαρακτηριστικά των φοιτητών παιδαγωγικών τμημάτων (φύλο, επιστημονικό υπόβαθρο, προηγούμενη εμπειρία με παιχνίδια και δεξιότητες ΤΠΕ) και στους παράγοντες που επηρεάζουν και διαμορφώνουν την μαθησιακή εμπειρία τους όταν παίζουν σοβαρά παιχνίδια δύο (2D) και τριών (3D) διαστάσεων, όπως είναι η εμβύθιση, η απόλαυση, η υποκειμενική αντίληψη των μαθητών σχετικά με τη χρησιμότητά τους για τη βελτίωση της γνώσης, την επάρκεια της αφήγησης, τον ρεαλισμό, την ανατροφοδότηση, την οπτικοακουστική επάρκεια, τη συνάφειά τους με τα προσωπικά ενδιαφέροντά τους, τη σαφήνεια του στόχου τους, την ευκολία χρήσης τους, την καταλληλότητα του μαθησιακού υλικού και τα κίνητρα. Συνολικά 542 φοιτητές συμμετείχαν στη μελέτη. Σειρά μη παραμετρικών αναλύσεων (Mann-Whitney U tests και Kruskal-Wallis H tests) αποκάλυψε ότι οι φοιτητές προτίμησαν το 2D παιχνίδι. Το φύλο, το επιστημονικό υπόβαθρο και οι δεξιότητες στις ΤΠΕ δεν είχαν αντίκτυπο στις απόψεις τους. Από την άλλη πλευρά, οι φοιτητές με υψηλή ικανότητα στη χρήση των παιχνιδιών φαίνεται να έχουν καλύτερη μαθησιακή εμπειρία, καθώς οι βαθμολογίες τους στους περισσότερους παράγοντες ήταν υψηλότερες σε σύγκριση με τους φοιτητές με χαμηλότερη ικανότητα. Αυτά τα αποτελέσματα μας οδήγησαν να προσανατολιστούμε στην εξέταση άλλων πτυχών/δεξιοτήτων των φοιτητών πέρα από τα συνήθη δημογραφικά στοιχεία, όπως είναι η αυτορρύθμιση, η χωρική ικανότητα και η νοητική περιστροφή και να ερευνήσουμε τη δυνατότητα των σοβαρών παιχνιδιών να βελτιώσουν αυτές τις δεξιότητες.

Serious games are gaining ground in all educational levels. Important aspects of their implementation in education are related to their features, their relevance to pedagogy and the learners' views. This quantitative research focused on characteristics of pedagogical departments’ students (gender, scientific background, prior gaming and ICT skills) and factors are considered to affect and shape their learning experience when playing 2D and 3D serious games (immersion, enjoyment, perceived usefulness-knowledge improvement, perceived narratives' adequacy, perceived realism, perceived feedback's adequacy, perceived audiovisual adequacy, perceived relevance to personal interests, perceived goal's clarity, perceived ease of use, adequacy of the learning material and motivation). A total of 542 university students participated in the study. The data analysis revealed that they preferred the 2D game. Their gender, scientific background and ICT skills did not have an impact on their views. On the other hand, students with high game-playing competence seem to have a better learning experience, as their scores in most of the factors were higher compared to the ones with lower game-playing competence. Those results led us to consider other aspects of learners beyond ordinary demographics such as self-regulation, spatial cognition and mental rotation and to examine the evidence that serious games can improve these skills.