Semiografia rękopisu

Résumé Pl En

Przedmiotem namysłu są tu bardzo szczególne rękopisy poetyckie, a mianowicie takie, które nie ograniczają się jedynie do tekstu zapisanego na stronicy, ale zawierają, obok poprawek, różnorodnych zmian i modyfikacji, także szkice, rysunki czy różnorodne formy obrazowe. Interesujące są zatem te rękopisy, w których tekst wchodzi w związek koegzystencji z formami obrazowymi. Aby ująć tę problematykę w szersze ramy, Dziadek posługuje się terminem „semiografia”. Stronica czy kartka rękopisu posiada swoją własną semiosferę i jednocześnie ją tworzy. Składa się nań sam rękopis tekstu, a także rysunki, które stanowią integralną część całego semiograficznego tekstu. Stronica rękopisu to page performative, stronica stawania się tekstu, jego nieciągłości, niedokończenia i niedokonania. Metodologiczne podstawy pracy Dziadka wychodzą od materialności rękopisu, są osadzone w krytyce genetycznej i także psychoanalizie. Przykładową analizę przedstawiono na podstawie rękopisu wiersza A Family Reunion Aleksandra Wata ze zbiorów Beinecke Rare Book and Manuscript Library (Yale University).

Adam Dziadek proposes the term “semiography” to explore poetic manuscripts in which the text (along with corrections and modifications) coexists with pictorial forms such as sketches and drawings. A (manuscript) page has its own semiosphere and simultaneously creates it. It is performative, it is a page of the text’s becoming and beginning, of its discontinuities, unaccomplishment and imperfection. Dziadek’s methodology is based on the materiality of the manuscript and embedded in genetic criticism as well as psychoanalysis. He analyses an exemplary manuscript of Aleksander Wat’s poem A Family Reunion kept at Yale University’s Beinecke Rare Book and Manuscript Library.