1 janvier 2007
Ce document est lié à :
https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/geo [...]
Copyright (c) 2018 S. Karampelas, E. Fritsch, T. Zorba, K. M. Paraskevopoulos, S. Sklavounos , https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0
S. Karampelas et al., « AN UPDATE IN THE SEPARATION OF NATURAL FROM SYNTHETIC AMETHYSTS », eJournals, ID : 10670/1.h28tig
Ο διαχωρισμός συνθετικών και φυσικών αμέθυστων προβληματίζει τους γεμμολόγους από τότε που εμφανίστηκαν οι πρώτοι συνθετικοί κρύσταλλοι αμέθυστου στην αγορά, περίπου 30 χρόνια πριν. Το πρόβλημα του διαχωρισμού παραμένει μέχρι και σήμερα, όσο αναφορά κυρίως στο διαχωρισμό των φυσικών αμέθυστων από αυτούς όπου έχουν συντεθεί υδροθερμικά σε διάλυμα K2COÌ. Χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τα κλασσικά γεμμολογικά κριτήρια (τα οποία περιλαμβάνουν τη μελέτη εγκλεισμάτων, διδυμιών και ζωνών χρώματος), ο διαχωρισμός δε καθίσταται πάντα εφικτός. Το πρόβλημα είναι πιο έντονο όσο αναφορά στους υψηλής ποιότητας (άρα και αξίας) κρυστάλλους, όπου δε παρουσιάζουν ούτε εγκλείσματα, ούτε διδυμίες ούτε ζώνες χρώματος. Επίσης, κάποιες χαρακτηριστικές απορροφήσεις σε φάσματα υπερύθρου αμέθυστων, ιδιαίτερα στη περιοχή 3000 έως 3900 cm'1 όπου παρατηρείται η δόνηση των μορίων υδροξυλίου (Χ-ΟΗ), χρησιμοποιήθηκαν για το διαχωρισμό φυσικών και συνθετικών αμέθυστων. Για τη παρούσα εργασία έγιναν μετρήσεις απορρόφησης υπερύθρου φωτός των φυσικών αμέθυστων, υπό υψηλή διακριτική ικανότητα (0.5 cm'1), σε φυσικούς και συνθετικούς λίθους. Παρατηρείται ότι η απορρόφηση στα 3595 cm' είναι παρούσα σε όλα τα φυσικά δείγματα (με εύρος στη μέση του ύψους - Full Width Half Maximum- περίπου 3.3 cm'1) ενώ απουσιάζει από τα συνθετικά δείγματα (στη μοναδική περίπτωση όπου είναι παρούσα έχει FWHM: 7 cm'1). Το παραπάνω κριτήριο ισχύει σε όλα τα δείγματα όπου εξετάστηκαν μέχρι σήμερα.