Difficilis lex, sed lex?: Een beleidsgerichte visie op klare wetgevingstaal

Résumé Nl

Wetgevingstechnici en rechtslinguïsten pleiten al geruime tijd voor een verbetering van het taalgebruik in wetgevende teksten. Daarbij wil men echter geen revisie van wetteksten bekomen (= reactief beleid), als wel een mentaliteitswijziging (= proactief beleid). Men wil met name dat de wetgever automatisch meer aandacht aan kwaliteitsvol taalgebruik gaat besteden, waardoor veel taalproblemen op voorhand vermeden worden. Met andere woorden: voorkomen i.p.v. genezen. Recente ontwikkelingen, met name de oprichting van een Centrum voor Klare Rechtstaal, tonen zich in dit opzicht als veelbelovend. In deze literatuurstudie trachten we aan de hand van drie projecten uit het buitenland (I) de richtlijnen voor een functioneel taalbeleid te schetsen. Eerst bespreken we onze eigen conceptie van klare wetgeving (II), waarna we de meerwaarde voor het juridisch werkveld bespreken (III) en een drie-stappen-beleid uiteenzetten (IV).