Ηπατίτιδα E Hepatitis E El En

Résumé El En

Ο ιός της ηπατίτιδας Ε προκαλεί μεγάλες επιδημίεςκαι σποραδικά κρούσματα στη νότιο και κεντρική Ασία, τη ΜέσηΑνατολή, σε χώρες της Αφρικής και στο Μεξικό. Η μόλυνση μετον ιό της ηπατίτιδας Ε γίνεται μέσω της κοπρανο-στοματικής οδούκυρίως με μολυσμένο νερό. Κλινικά η νόσος είναι ανάλογη των άλλωνμορφών οξείας ιογενους ηπατίτιδας και εμφανίζεται μετά απόχρόνο επώασης 1 έως 8 εβδομάδων. Τα ποσοστά κλινικών κρουσμάτωνείναι υψηλότερα στους νέους ενηλίκους. Σε μικρότερες ηλικίεςη λοίμωξη είναι τις περισσότερες φορές ανικτερική και ασυμπτωματική. Δεν έχει παρατηρηθεί χρονιότητα. Αν και η θνησιμότηταείναι συνήθως χαμηλή (0.07% έως 0.6%), η νόσος κατά τηδιάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ιδιαίτερα σοβαρή με ποσοστά θνησιμότηταςπου φτάνουν μέχρι και το 25%. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχειδυνατότητα προστασίας από μια μόλυνση με τον ιό. Η εξασφάλισηκαθαρού πόσιμου νερού παραμένει η καλύτερη πρόληψη.Ο HEV είναι ένας μικρός ιός, χωρίς περίβλημα, με μια μονή αλυσίδαRNA θετικής κατεύθυνσης μήκους 7,2 Kb περίπου. Στο γονιδίωμα διακρίνονται τρεις ανοιχτές περιοχές ανάγνωσης (ORFs).Έχουν προσδιοριστεί τέσσερις γονότυποι του ίου, με βάση τις συγκρίσειςσχεδόν ολόκληρης της ακολουθίας του γονιδιώματος. Γενικά,διαφορετικοί γονότυποι παρατηρούνται σε διαφορετικές γεωγραφικέςπεριοχές (γονότυπος 1 : νοτιοανατολική και κεντρικήΑσία, γονότυπος 2: Μεξικό, γονότυπος 3: ΗΠΑ-USI,US2, SwUSκαι γονότυπος 4: Κίνα. Ο ιός είχε ταξινομηθεί αρχικά στην οικογένειατων Caliciviridae. Με βάση συγκριτικές αναλύσεις όμως αφαιρέθηκεπρόσφατα από την οικογένεια των Caliciviridae. Στη δυτικήΕυρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι περιπτώσεις ηπατίτιδαςΕ με κλινικά συμπτώματα είναι σπάνιες και συχνά έχουν συνδεθείμε ταξίδι σε περιοχές ενδημικές για τον ιό. Εντούτοις, νέα στελέχητου ίου της ηπατίτιδας Ε έχουν απομονωθεί στις ΗΠΑ καιστην Ευρώπη από ασθενείς χωρίς ιστορικό ταξιδιού σε ενδημικέςπεριοχές. Ορολογικές μελέτες στις βιομηχανικές χώρες αναφέρουνποσοστά αντισωμάτων έναντι του ίου της τάξης του 1-6%στους αιμοδότες και σε ορισμένες ομάδες πολύ υψηλότερα ποσοστά.Η αιτία αυτών των σχετικά υψηλών ποσοστών αντι-HEV στιςχώρες όπου η ηπατίτιδα Ε είναι σπάνια είναι άγνωστη. Ο Balayanέδειξε πρώτος ότι είναι δυνατόν χοίροι να μολυνθούν πειραματικάμε ανθρώπινο στέλεχος του ίου της ηπατίτιδας Ε. Στη συνέχεια οClayson ανίχνευσε RNA και αντισώματα του ίου σε χοίρους στο Νεπάλ,χωρίς όμως να χαρακτηριστεί ο ιός. Το 1997 απομονώθηκεστις ΗΠΑ στέλεχος του ίου σε χοίρους. Πρόσφατες μελέτες έδειξανότι χοίροι είναι μολυσμένοι με τον ιό και σε άλλες χώρες, όπωςη Αυστραλία, η Ταϊβάν, το Βιετνάμ, ο Καναδάς, η Ισπανία, η Ελλάδα. To στέλεχος SwUS, xo οποίο απομονώθηκε από χοίρο στιςΗΠΑ διαπιστώθηκε όχι παρουσιάζει μεγάλη ομοιότητα με δυο ανθρώπιναστελέχη του ίου USI και US2 που ανακαλύφθηκαν στιςΗΠΑ. Επίσης στελέχη του ίου που ανακαλύφθηκαν σε χοίρουςστην Ταϊβάν παρουσιάζουν μεγάλη ομοιότητα με τα ανθρώπινα στελέχητου ίου στην ίδια περιοχή. Η μετάδοση του ίου μέσω διασταυρουμένωναντιδράσεων μεταξύ των ειδών έχει αποδειχθεί πειραματικά.Χοίροι μόλυναν πιθήκους και ένα ανθρώπινο στέλεχος μόλυνεχοίρους. Επίσης στελέχη χοίρων του ίου είναι δυνατόν να μολύνουνανθρώπους μέσω επαφής. Αυτά τα δεδομένα καθιστούν πιθανήμια μετάδοση του ίου από τους χοίρους στους ανθρώπους. Οιχοίροι θεωρούνται ζώα κατάλληλα για ξενομεταμόσχευση και η μεταμόσχευσηοργάνων είναι δυνατόν να μεταφέρει ιούς χοίρων σεάνθρωπο-λήπτη, κάτι που δημιουργεί περαιτέρω κίνδυνους για μιαξενοζωονόσο.

HEV is responsible for large epidemics of acute hepatitis and sporadic cases in southeast and central Asia, the Middle East, parts of Africa and Mexico. Few HEV infections have been reported in non-travelers in industrialized countries, including the Netherlands. HEV infection spreads by the fecal-oral route, usually through contaminated water. The clinical illness resembles other forms of acute viral hepatitis, with onset after an incubation period of one to eight weeks. Clinical attack rates are the highest among young adults. In younger age groups, infections are more often anicteric and asymptomatic. Chronic HEV infection has not been observed. Although the death rate is usually low (0.07% to 0.6%), the illness may be particularly severe among pregnant women, with death rates as high as 25%. To date, no specific treatment is available for HEV infection. Ensuring a clean drinking water supply remains the best preventive strategy. HEV is a small, non-enveloped virus that has apositive-sense, single-stranded RNA genome of approximately 7.2 Kb. The genome contains three open reading frames (ORFs). In general, different genotypes circulate within different geographical areas, (genotype 1: Southeast and Central Asia, genotype 2: Mexico, genotype 3: USA-US1,US2 , SwUS and genotype 4: China). HEV was initially considered to be a member of the family Caliciviridae. However, on the basis of comparative phylogenetic analysis, it was recendy removed from the Caliciviridae family. In Western Europe and the United States, clinical cases of hepatitis caused by HEV are rare and most often they have been associated with travel to areas, where HEV is endemic. However, novel strains of HEV have been isolated in the US and in Europe from patients without a history of travel to regions endemic for HEV. Serological studies in industrialized countries have shown that the prevalence of anti-HEV antibodies is 1-6% among blood donors and is much higher in some populations. The cause of this relatively high prevalence of anti-HEV in countries, where clinical hepatitis E is rare, is unknown. Balayan et al. first demonstrated that domestic pigs could be experimentally infected with a human HEV isolate. Clayson et al. subsequently detected RNA and antibodies of HEV in pigs in Nepal, but the virus was not characterized. A unique swine HEV was first isolated in 1997. Later studies revealed that swine from other countries, such as Australia, Vietnam, Taiwan, Canada, Spain and Greece, were also infected with HEV. The swine HEV strain isolated from a pig in Illinois is genetically very closely related to two U.S. strains of human HEV. Similarly, the swine HEV strains isolated from pigs in Taiwan are closely related to Taiwanese strains of human HEV. Interspecies transmission of HEV has been experimentally demonstrated: swine HEV infected non-human primates and a strain of human HEV infected pigs. Also, HEV from swine might sometimes be transmitted to humans through environmental contact. These findings implicate a possible transmission of the virus from pigs to humans. These data suggested that HEV infection of humans through contact with pigs may be possible and that swine veterinarians and other pig handlers may be at risk of zoonotic infection.