Topologies of Senses: The Aesthetic Practice of Philosophy in Jacques Rancière TOPOLOGIES OF SENSES: the aesthetic practice of philosophy in Jacques Rancière El En

Résumé El En

Τοπολογίες των αισθήσεων: Η αισθητική πρακτική της φιλοσοφίας στον Jacques Rancière Σκοπός της ανάλυσής μου είναι η ανάδειξη της έννοιας της τοπολογίας στη σκέψη του Jacques Rancière και η υπογράμμιση της σημασίας της για τις διασυνδέσεις ανάμεσα στην αισθητική ως τρόπο σκέψης, την έννοια του χώρου και την πρακτική της φιλοσοφίας. Προκειμένου να  δοθεί έμφαση στη σημασία της τοπολογίας ως εννοιολογικής βάσης για την αισθητική και αντίστοιχα και για την αισθητική πρακτική της φιλοσοφίας στον Rancière, εισάγω τις βασικές γραμμές για την προσέγγιση της αισθητικής της τοπολογίας μαζί με τη γενικευμένη έννοια της τοπολογίας των αισθήσεων η οποία μπορεί να ιδωθεί, σε πρώτο πλάνο, ως μια παραλλαγή της έννοιας της αισθητικής κοινότητας ή ισοδύναμα, της κοινότητας αίσθησης. Το αρχικό πλαίσιο για την προσέγγιση της έννοιας και της λειτουργίας της κοινότητας αίσθησης είναι η κατανόησή της ως ένα σχήμα διαφωνίας. Βασιζόμενος στην Κριτική της κριτικής δύναμης του Kant και τις Επιστολές για την αισθητική παιδεία του ανθρώπου του Schiller ο Rancière αναπτύσσει την ιδέα της διαφωνίας (dissensus). Η κύρια υπόθεσή μου ότι η ιδέα της τοπολογίας των αισθήσεων είναι σημαντική για την κατανόηση της αισθητικής πρακτικής της φιλοσοφίας και την εγγύτητά της με την οντολογία της διαφωνίας που είναι το οντολογικό μοντέλο που προκρίνει ο Rancière ανάμεσα στις διάφορες οντολογίες της τέχνης.

The aim of this paper is to give prominence to the notion of topology in the thought of Jacques Rancière and to stress its importance for understanding the interconnections between aesthetics as a mode of thought, the notion of space and the practice of philosophy. In order to highlight the importance of topology as a conceptual ground for aesthetics and the respective aesthetic practice of philosophy in Rancière, I am introducing the basic lines for discussing the aesthetics of topology along with the generic notion of topology of senses which can be seen, on a first instance, as a variation of the notion of aesthetic community or equivalently, of  community of sense. The initial framework for abording the meaning and the functioning of a community of sense is to understand it as a dissensual figure. Based on Kant’s Critique of the Aesthetic Power of Judgment and Schiller’s Letters on the aesthetic education of humanity Rancière develops the idea of dissensus. My major hypothesis is that the idea of topology of senses is important for understanding the aesthetic practice of philosophy and the close associations that it bears with the ontology of the dissensual which is Rancière’s preferred ontological model among the various ontologies of art.