Chypre dans la poésie française contemporaine

Résumé El

H Κύπρος στην σνχρονη γαλλλική ποίηση Από το Μεσαίωνα μέχρι τις μέρες μας, η Κύπρος εμφανίζεται στη γαλλική ποίηση ως πηγή έμπνευσης που λειτουργεί σε δυο επίπεδα: α) στο επίπεδο της πολιτιστικής ή και μυθολογικής αναφοράς, ιδίως μέσα από τη μορφή-σύμβολο της Αφροδίτης ή ακόμα με την αναφορά σε άλλα πολιτισμικά στοιχεία (π.χ. ιστορικά γεγονότα, γαστρονομικά θέματα κ.τ.λ.)· β) ώς πηγή έμπνευσης που απορρέει από συγκεκριμένα βιώματα. Ειδικά αυτή η δεύτερη περίπτωση χαρακτηρίζει πρώτα τον Louis Aragon (Πανδώρα, 1981) αλλά και δύο λιγότερο γνωστούς δημιουργούς, τον Baptiste-Marrey (Σπαράζουσα νήσος, 1990-91) και τον Yves Bergeret (Χέρια σιωπηλά, 1993-94). Ο Aragon, με αφορμή το ταξείδι του στην Κύπρο το 1981, έγραψε ένα ποίμα που φέρει τον τίτλο "Πανδώρα". Οι Baptiste-Marrey και Y. Bergeret επισκέφτηκαν επανειλημμένα το νησί και εμπνεύστηκου από πρόσωπα και χώρους αλλά και από την ιστορία και το πολιτικό πρόβλημα του νησιού. Παρά τις διαφορές σε επίπεδο ύφους, οι Baptiste-Marrey και Y. Bergeret, προσεγγίζουν τον κυπριακό χώρο στα πλαίσια ενός διαλόγου με το πραγματικό ενώ το ποίημα του Aragon κινείται σ'ένα πιο αφηρημένο και συμβολικό επίπεδο. Η πολυεπίπεδη πολιτισμική πραγματικότητα του κυπριακού χώρου, ο συνεχής διάλογος ανάμεσα στα στοιχεία που την συνθέτουν, η πνευματοποίηση και ο εξαγιασμός της, απελευθερώνουν-αναδημιουργούν ένα σύγχρονο μύθο που συγκροτείται μέσα από την σπουδή της λεπτομέρειας σε συγχρονικό αλλά και σε διαχρονικό επίπεδο.