Geological study for a wetland restoration: the case of the drained Mouria Lake (W. Peloponnese).

Résumé El En

Η Λίμνη Μουριά αποξηράνθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960, λόγω των αυξημένων αναγκών για καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Στην παρούσα μελέτη εξετάζονται τα ιζηματολογικά χαρακτηριστικά μίας μικρής έκτασης της πρώην λίμνης, στην οποία κατασκευάστηκε μία πιλοτική λίμνη. Οι ανώτεροι ορίζοντες (πάχους περίπου 3 m) αποτελούνται από λεπτόκοκκο υλικό ποτάμιας προέλευσης, που αποτέθηκε σε λιμναίο περιβάλλον, σχηματίζοντας το λιμνοθαλάσσιο πυθμένα που εκτείνεται σε όλη την περιοχή της αποξηραμένης λίμνης. Σε βάθος 3 m απαντάται στρώμα άμμου, το οποίο αποτέθηκε σε περιβάλλον υψηλής ενέργειας και αποτελεί το υπόβαθρο του λιμνοθαλάσσιου πυθμένα. Τα ιζήματα χαρακτηρίζονται πολύ έντονα αλκαλικά με υψηλή περιεκτικότητα σε διαλυμένα στερεά. Η υψηλή ικανότητα ιοντοανταλλαγής (CEC) οφείλεται αποκλειστικά στην παρουσία αργιλικών ορυκτών. Χαλαζίας, άστριοι, αργιλικά ορυκτά και ασβεστίτης είναι τα κύρια ορυκτολογικά συστατικά. Η ορυκτολογική και γεωχημικήσύσταση των ιζημάτων οφείλεται κυρίως στην αποσάθρωση των περιβαλλόντων σχηματισμών. Οι έντονα αλκαλικές συνθήκες (υψηλό pH), που επικρατούν στα ιζήματα της περιοχής, δρουν ανασταλτικά στην κινητικότητα των ιχνοστοιχείων. Απαιτείται συνεχής παρακολούθηση της χημικής σύστασης των ιζημάτων της πιλοτικής λίμνης, γιατί ενδεχόμενη μεταβολή των συνθηκών που επικρατούν σήμερα, θα διαταράξει την ισορροπία του συστήματος της πιλοτικής λίμνης προκαλώντας ενδεχόμενα αύξηση της κινητικότητας των ιχνοστοιχείων και αποδέσμευσή τους στο περιβάλλον.

The Μouria Lake was drained for cultivation during late 1960’s. A 0.5-ha large pilot-scale wetland is now constructed in order to study the sedimentological lakerestoration aspects. The uppermost horizons (up to 3 m thick) consist of fine sediments (mud, silt, clay) of fluvial origin, deposited in a lacustrine environment and constituting the lagoonal bottom material, which extents all over the area ever covered by the original Mouria Lake. A sand layer (3 m beneath the current surface) constitutes the substrate of the lagoonal bottom revealing a higher energy deposition environment in comparison to the overlying fine sediments. High pH and electric conductivity values reveal strong alkaline environment and high content of dissolved solids, respectively. The sediments reveal high CEC, as a result of high clay minerals content. Other main mineral phases that occur include quartz, feldspars and calcite. The weathering of marginal rocks is the major factor controlling the mineralogical-geochemical composition of the sediments. The strong alkaline features of the sediments inhibit trace element mobilization. Continuous monitoring of the chemical composition is necessary in order to predict and prevent a possible mobilization of hazardous trace elements and the subsequent release to the environment.