Edward Stachura – geopoeta

Résumé Pl En

Celem artykułu jest spojrzenie na twórczość Edwarda Stachury przez pryzmat geopoetyki. Stachura, jako tłumacz i przyjaciel francuskiego poety i teoretyka literatury, Michela Deguy, który kategorię geopoetyki wprowadził do refleksji literaturoznawczej dziesięć lat przed Kennethem White’m, miał kontakt z żywo obecną we francuskim literaturoznawstwie przełomu lat 60. i 70. ideą związków literatury z przestrzenią geograficzną. Przestrzennego charakteru wyobraźni pisarza chcę dowieść na przykładzie interpretacji powieści Cała jaskrawość, będącą formą artykulacji doświadczenia przestrzeni geograficznej, postrzeganej przez niego jako ogromny potencjał poetycki. Całą jaskrawość odczytuję jako rozwinięcie metafory otwierającej opowieść-rzekę Wszystko jest poezja, której bohater-narrator wchodząc w krajobraz, wie, że jest to niezapisany wiersz; jako poeta potrafi go przepisać z powietrza.

Konończuk examines the work of poet and writer Edward Stachura through the prism of geopoetics. As a translator and friend of the French poet and literary theorist Michel Deguy, who proposed the concept of geopoetics ten years before Kenneth White, Stachura was aware of the idea – popular with French literary scholars in the late 1960s and early 70s – that literature and geographical space were interlinked. To explore the spacial nature of Stachura’s imagination Konończuk discusses his novel Cała jaskrawość [All the Brightness] in which the author articulates his experience of geographical space as an enormous poetic potential. Konończuk reads the novel as an elaboration on the metaphor that opens Stachura’s collection of impressionistic essays Wszystko jest poezja [Everything is Poetry], whose protagonist-narrator enters the landscape aware that it is an unwritten poem; as a poet he is able to transcribe it out of the air.