Eksterminacja przyrody w Lesie Rzuchowskim

Résumé Pl En

Celem artykułu jest ukazanie ekologicznych zależności pomiędzy nazistowskimi procedurami eksterminacji więźniów Obozu Zagłady w Chełmnie nad Nerem a procesem dewastacji lokalnego ekosystemu leśnego. Zjawisko ekobójstwa oraz późniejsze próby restytucji rodzimej roślinności opisuję w oparciu o wspomnienia niemieckiego nadleśniczego Heinza Maya, zatrudnionego przez komendanta obozu w Chełmnie Hansa Bothmanna w celu dostarczenia drewna opalającego piece krematoryjne oraz zamaskowania masowych grobów sadzonkami drzew. Wykorzystanie metodologii oraz aparatu pojęciowego ontologii relacyjnych pozwala na prześledzenie naturokulturowego charakteru poobozowego krajobrazu Chełmna, w którym krzyżują się działania o charakterze antropogenicznym (antropopresja, rekultywacja, estetyzacja) oraz procesy naturalne (sukcesja wtórna). Dzięki takiemu ujęciu problemu badawczego, krajobraz Lasu Rzuchowskiego rozpatrywać można jako przykład ekodziedzictwa.

This paper examines how Nazi extermination procedures at the Chełmno Death Camp are ecologically related to the devastation of the local forest ecosystem. Smykowski explores the ecocide and subsequent attempts to restitute vegetation. His study is based on a memoire by German forester Heinz May, in charge of providing wood to fire the crematories and of concealing the mass graves with tree seedlings. The methodology and theoretical apparatus of relational ontology portray the post-Holocaust landscape as a result of interfering processes, both anthropogenic (anthropopressure, reclamation, aestheticization) and natural (secondary succession). Smykowski’s approach shows the landscape of the Rzuchowski Forest as an example of an ecoheritage.