«Ελληνικές αναφορές» στη δημώδη παρωδία Το ταξίδι του Καρλομάγνου στην Ιερουσαλήμ και την Κωνσταντινούπολη A “greek whispers” parody in the vernacular Voyage of Charlemagne to Jerusalem and Constantinople El En

Résumé El En

Ξεκινώντας από την ανάλυση μιας περίεργης περιγραφής της μεσαίας και της ανώτερης ζώνης μιας βυζαντινής εκκλησίας, στην οποία συμπεριλαμβάνονται σκηνές του Δωδεκαόρτου, στο παλαιογαλλικό ποίημα του 12ου αιώνα Ταξίδι του Καρλομάγνου στην Ιερουσαλήμ και την Κωνσταντινούπολη, διερευνώνται οι δεσμοί του με τις μεσαιωνικές λατινικές πηγές έμπνευσής του και με το «De-scriptio qualiter» που γράφτηκε στο αββαείο του Saint-Denis, εστιάζοντας στη χρήση της κληρονομιάς της Ύστερης Αρχαιότητας σε αφηγήσεις του 11ου και του 12ου αιώνα, γεγονότα της καρολίγγειας περιόδου. Η σύγχυση ανάμεσα στο Βυζάντιο και την Αρχαιότητα είναι η πολιτιστική αντανάκλαση μιας ευρύτερης πνευματικής στάσης συνδεδεμένης με τις ιδέες της «translatio imperii» και της «translatio studii».

Starting with an analysis of a curious description of a Byzantine church’s middle and upper registers, including the Dodekaorton painted scenes, in the 12th-century Old French poem Voyage of Charlemagne to Jerusalem and Constantinople, the present study explores this parody’s links with its Medieval Latin sources of inspiration –and with the “Descriptio qualiter” written in the abbey of Saint-Denis in particular–, focusing on the use of late antique heritage in 11th and 12th century narratives about events happening during Carolingian times. The confusion between Byzantium and Antiquity is a cultural reflection of a wider mind-set, linked with the ideas of “translatio imperii” and “translatio studii”.